آلداکتون چیست ؟ + عوارض و طریقه مصرف

آلداکتون چیست

آلداکتون یک دیورتیک (قرص آب) نگهدارنده پتاسیم است که از جذب نمک بیش از حد در بدن جلوگیری می کند . از کاهش بیش از حد پتاسیم جلوگیری می کند.

آلداکتون برای درمان نارسایی قلبی، فشار خون بالا (فشار خون بالا) یا هیپوکالمی (سطح پایین پتاسیم در خون) استفاده می شود.

همچنین احتباس مایعات (ادم) را در افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی یا یک اختلال کلیوی به نام سندرم نفروتیک درمان می کند.

آلداکتون همچنین برای تشخیص یا درمان شرایطی استفاده می شود که در آن آلدوسترون بیش از حد در بدن شما وجود دارد. آلدوسترون هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی شما تولید می شود تا به تنظیم تعادل نمک و آب در بدن شما کمک کند.

بیشتر بخوانید: آلبوترول چیست ؟ + عوارض و شرایط مصرف

هشدارهای آلداکتون چیست؟

در صورت داشتن مشکلات کلیوی، سطح بالای پتاسیم در خون، بیماری آدیسون، اگر قادر به ادرار کردن نیستید، یا اگر از اپلرنون نیز استفاده می کنید، باید با احتیاط از آلداکتون استفاده کنید.

آلداکتون باعث ایجاد تومور در حیوانات شده است، اما مشخص نیست که آیا این ممکن است در افراد رخ دهد یا خیر. از این دارو برای هر بیماری که توسط پزشکتان بررسی نشده است استفاده نکنید.

قبل از مصرف این دارو

اگر به اسپیرونولاکتون حساسیت دارید یا اگر دارید نباید از آلداکتون استفاده کنید:

بیماری آدیسون (اختلال غده فوق کلیوی)؛
سطوح بالای پتاسیم در خون شما (هیپرکالمی)؛
اگر نمی توانید ادرار کنید؛ یا
اگر شما همچنین از eplerenone استفاده می کنید.

برای اطمینان از بی خطر بودن آلداکتون برای شما، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین کلسیم، منیزیم یا سدیم در خون شما)؛
بیماری کلیوی؛
بیماری کبد؛ یا
بیماری قلبی.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. ابتلا به نارسایی احتقانی قلب، سیروز یا فشار خون بالا کنترل نشده در دوران بارداری ممکن است منجر به مشکلات پزشکی در مادر یا جنین شود. در صورت بارداری، پزشک باید تصمیم بگیرد که آیا آلداکتون مصرف می کنید یا خیر.

ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.

نحوه مصرف آلداکتون چیست ؟

آلداکتون را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد.

این دارو را با فرد دیگری به اشتراک نگذارید، حتی اگر علائم مشابه شما را داشته باشد.

ممکن است آلداکتون را با یا بدون غذا مصرف کنید، اما هر بار آن را به همان روش مصرف کنید.

به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز خواهید داشت.

این دارو می تواند بر نتایج برخی از آزمایشات پزشکی تأثیر بگذارد. به هر پزشکی که شما را معالجه می کند بگویید که از آلداکتون استفاده می کنید.

اگر نیاز به جراحی دارید، به جراح خود بگویید که در حال حاضر از این دارو استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد برای مدت کوتاهی توقف کنید.

اگر برای فشار خون بالا تحت درمان هستید، حتی اگر احساس خوبی دارید به استفاده از این دارو ادامه دهید. فشار خون بالا اغلب بدون علامت است. ممکن است لازم باشد تا آخر عمر از داروهای فشار خون استفاده کنید.

در دمای اتاق به دور از گرما، نور و رطوبت نگهداری شود.

اطلاعات دوز آلداکتون چیست ؟

دوز معمول بزرگسالان آلداکتون برای ادم:

25 تا 200 میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای منفرد یا منقسم
مدت درمان: هنگامی که به عنوان تنها دیورتیک تجویز می شود، دوز اولیه را حداقل به مدت 5 روز ادامه دهید، پس از آن دوز اولیه ممکن است به دوز نگهدارنده بهینه تنظیم شود. نظرات: – یک دیورتیک دوم که بیشتر در لوله های کلیوی عمل می کند ممکن است اگر بعد از 5 روز دیورز کافی حاصل نشد اضافه شود.

در صورت اضافه شدن یک دیورتیک دوم، دوز این دارو باید بدون تغییر باقی بماند. موارد استفاده: -درمان شرایط ادماتوز در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب که فقط تا حدی به سایر اقدامات درمانی پاسخ می‌دهند یا نسبت به سایر اقدامات درمانی تحمل نمی‌کنند یا زمانی که درمان‌های دیگری در نظر گرفته می‌شود از دیژیتال استفاده می‌کنند. نامناسب.-درمان شرایط ادماتوز در بیماران مبتلا به سیروز کبدی همراه با ادم و/یا آسیت. -درمان شرایط ادماتوز در بیماران مبتلا به سندرم نفروتیک زمانی که درمان بیماری زمینه‌ای، محدودیت دریافت مایعات و سدیم و استفاده از سایر دیورتیک‌ها پاسخ مناسبی ارائه نمی‌دهد.

بیشتر بخوانید: آیموویگ چیست ؟ + عوارض جانبی

دوز معمول آلداکتون بزرگسالان برای فشار خون بالا آلداکتون چیست؟

دوز اولیه: 50 تا 100 میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای منفرد یا منقسم
مدت درمان: برای دستیابی به حداکثر پاسخ، درمان باید حداقل به مدت 2 هفته ادامه یابد. پس از آن، دوز ممکن است با توجه به پاسخ بیمار تنظیم شود.

دوز معمول بزرگسالان برای نارسایی احتقانی قلب:

دوز اولیه:

25 میلی گرم خوراکی یک بار در روز با فرض اینکه پتاسیم سرم کمتر یا مساوی 5 میلی اکی والان در لیتر و کراتینین سرم کمتر یا مساوی 2.5 میلی گرم در دسی لیتر باشد.
دوز نگهدارنده:

– بیماران تحمل دوز اولیه: ممکن است به 50 میلی گرم خوراکی یک بار در روز همانطور که از نظر بالینی نشان داده شده است افزایش یابد – بیماران عدم تحمل دوز اولیه: ممکن است به 25 میلی گرم خوراکی یک روز در میان کاهش یابد استفاده: برای افزایش بقا و کاهش نیاز به بستری شدن در بیمارستان در بیماران شدید بیماران نارسایی قلبی (انجمن قلب نیویورک [NYHA] کلاس III تا IV) در صورت استفاده علاوه بر درمان استاندارد.

دوز معمول بزرگسالان برای هیپرآلدوسترونیسم اولیه:

دوز تشخیصی:
-تست طولانی: 400 میلی گرم خوراکی در روز به مدت 3 تا 4 هفته- آزمایش کوتاه: 400 میلی گرم خوراکی در روز به مدت 4 روز دوز نگهدارنده: 100 تا 400 میلی گرم خوراکی در روز تا زمان جراحی. ممکن است در درازمدت با کمترین دوز موثر در بیمارانی که برای جراحی نامناسب تشخیص داده می شوند استفاده شود. نظرات: – برای آزمایش طولانی، تصحیح هیپوکالمی و فشار خون بالا شواهد احتمالی هیپرآلدوسترونیسم اولیه را فراهم می کند. – برای آزمایش کوتاه، افزایش پتاسیم سرم با این دارو و کاهش پس از قطع، شواهد احتمالی هیپرآلدوسترونیسم اولیه را فراهم می کند. موارد استفاده: – اقدامات تشخیصی اولیه برای ارائه شواهد احتمالی از هیپرآلدوسترونیسم اولیه در حالی که بیماران در رژیم غذایی معمولی هستند. – درمان کوتاه مدت قبل از عمل بیماران مبتلا به هیپرآلدوسترونیسم اولیه. – درمان نگهدارنده طولانی مدت برای بیمارانی که برای جراحی نامناسب تشخیص داده می شوند یا مبتلایان به هیپرآلدوسترونیسم ایدیوپاتیک.

دوز معمول بزرگسالان برای هیپوکالمی:

25 تا 100 میلی گرم خوراکی در روز
موارد استفاده: -درمان بیماران مبتلا به هیپوکالمی زمانی که سایر اقدامات نامناسب یا ناکافی تلقی شوند. -پیشگیری از هیپوکالمی در بیمارانی که از دیژیتال استفاده می کنند زمانی که سایر اقدامات ناکافی یا نامناسب تلقی می شوند.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

بیشتر بخوانید: آدرال چیست؟ + عوارض جانبی

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

از چه چیزی باید اجتناب کرد

نوشیدن الکل می تواند عوارض جانبی خاصی را افزایش دهد.

از مکمل های پتاسیم یا جایگزین های نمک استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک به شما گفته باشد.

از رژیم غذایی پر نمک خودداری کنید. نمک بیش از حد باعث می شود بدن شما آب را حفظ کند و می تواند اثربخشی این دارو را کاهش دهد.

تا زمانی که بدانید این دارو چه تأثیری بر شما خواهد داشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود. از بلند شدن خیلی سریع از حالت نشسته یا دراز کشیده خودداری کنید، در غیر این صورت ممکن است احساس سرگیجه کنید.

عوارض جانبی آلداکتون چیست ؟

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به آلداکتون، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. دشواری در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.
ادرار کم یا بدون ادرار؛
سطح بالای پتاسیم – حالت تهوع، ضعف، احساس سوزن سوزن شدن، درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم، از دست دادن حرکت؛ o
علائم دیگر عدم تعادل الکترولیت ها – افزایش تشنگی یا ادرار، گیجی، استفراغ، درد عضلانی، تکلم نامفهوم، ضعف شدید، بی حسی، از دست دادن هماهنگی، احساس بی ثباتی.

عوارض جانبی رایج آلداکتون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تورم یا حساسیت سینه

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر آلداکتون تأثیر می گذارد؟

استفاده از آلداکتون با سایر داروهایی که باعث سرگیجه می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب، افسردگی یا تشنج از پزشک خود سوال کنید.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:

کلشی سین؛
دیگوکسین؛
لیتیوم؛
لوپرامید؛
تری متوپریم؛
داروهای قلب یا فشار خون (به ویژه یک دیورتیک دیگر)؛
دارو برای جلوگیری از لخته شدن خون؛ یا
NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) – آسپرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام، و دیگران.

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با اسپیرونولاکتون تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از آلداکتون فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.