۰
سبد خرید
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
آدرال چیست؟
آدرال برای درمان اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) و نارکولپسی استفاده می شود. ادرال حاوی ترکیبی از آمفتامین و دکستروآمفتامین است. آمفتامین و دکستروآمفتامین محرک‌های سیستم عصبی مرکزی هستند که بر مواد شیمیایی موجود در مغز و اعصاب تأثیر می‌گذارند که به بیش فعالی و کنترل تکانه کمک می‌کنند.
Adderall همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.
آدرال چیست؟
آدرال برای درمان اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) و نارکولپسی استفاده می شود. ادرال حاوی ترکیبی از آمفتامین و دکستروآمفتامین است. آمفتامین و دکستروآمفتامین محرک‌های سیستم عصبی مرکزی هستند که بر مواد شیمیایی موجود در مغز و اعصاب تأثیر می‌گذارند که به بیش فعالی و کنترل تکانه کمک می‌کنند.
Adderall همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.
آیا آدرال یک ماده کنترل شده است؟
بله، Adderall یک ماده کنترل شده در جدول 2 است و بنابراین پتانسیل بالایی برای سوء استفاده دارد. استفاده پزشکی در حال حاضر پذیرفته شده در ایالات متحده یا استفاده پزشکی پذیرفته شده در حال حاضر با محدودیت های شدید است. سوء استفاده ممکن است منجر به وابستگی شدید روانی یا جسمی شود. ممکن است در برنامه های CSA بین ایالت های جداگانه تغییراتی وجود داشته باشد.
هشدارهای آدرال چیست؟
آدرال ممکن است ایجاد عادت کند و این دارو یک داروی سوء مصرف است. اگر با سوء مصرف مواد مخدر یا الکل مشکل داشتید به پزشک خود اطلاع دهید.
محرک ها باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی یا نقص قلبی شده اند.
اگر در 14 روز گذشته از یک مهارکننده MAO استفاده کرده اید، مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، یا ترانیل سیپرومین یا تزریق متیلن بلو را دریافت کرده اید، از این دارو استفاده نکنید.
آدرال ممکن است باعث روان پریشی جدید یا بدتر شود (افکار یا رفتار غیرمعمول)، به خصوص اگر سابقه افسردگی، بیماری روانی یا اختلال دوقطبی دارید.
ممکن است مشکلات گردش خون داشته باشید که می تواند باعث بی حسی، درد یا تغییر رنگ در انگشتان دست یا پا شود.
اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: علائم مشکلات قلبی – درد قفسه سینه، احساس سبکی سر یا تنگی نفس. علائم روان پریشی – پارانویا، پرخاشگری، مشکلات رفتاری جدید، دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند. علائم مشکلات گردش خون – زخم های غیر قابل توضیح روی انگشتان دست یا پا.
اگر گلوکوم، تیروئید پرکار، بی قراری شدید، فشار خون متوسط تا شدید، بیماری قلبی یا بیماری عروق کرونر، بیماری عروقی، یا سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا الکل دارید، ممکن است نتوانید از Adderall استفاده کنید.
قبل از مصرف این دارو
اگر در 14 روز گذشته یک مهارکننده MAO مصرف کرده اید از این دارو استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده‌های MAO شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره هستند.
اگر به هر داروی محرکی حساسیت دارید، ممکن است نتوانید از Adderall استفاده کنید. در صورت داشتن موارد زیر ممکن است نتوانید از Adderall استفاده کنید:
- گلوکوم؛
- تیروئید پرکار؛
- اضطراب یا بی قراری شدید (داروهای محرک می توانند این علائم را بدتر کنند).
- فشار خون بالا؛
- بیماری قلبی یا بیماری عروق کرونر؛
- بیماری عروقی یا سخت شدن شریان ها؛ یا
- سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا الکل
برخی از داروها می توانند با آمفتامین و دکستروآمفتامین تداخل داشته باشند و باعث ایجاد بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شوند. در مورد سایر داروهایی که استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. مطمئن شوید که پزشکتان می‌داند که از داروهای مخدر، فرآورده‌های گیاهی یا دارویی برای افسردگی، بیماری‌های روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت‌های جدی یا پیشگیری از تهوع و استفراغ نیز استفاده می‌کنید. قبل از ایجاد هرگونه تغییر در نحوه و زمان مصرف داروهای خود از پزشک خود سوال کنید. علائم سندرم سروتونین ممکن است شامل بی قراری، توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، کما، ضربان قلب سریع، سرگیجه، تعریق، احساس گرما، سفتی یا لرزش عضلانی، تشنج، حالت تهوع، استفراغ، یا اسهال باشد. در صورت مشاهده این علائم فوراً Adderall را متوقف کنید.
محرک ها باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد خاصی شده اند. اگر دارید به پزشک خود بگویید:
- مشکلات قلبی یا نقص مادرزادی قلب؛
- فشار خون بالا؛ یا
- سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا مرگ ناگهانی.
برای اطمینان از بی خطر بودن Adderall برای شما، اگر شما یا هرکسی از خانواده تان تا به حال به این موارد مبتلا بوده اید، به پزشک خود اطلاع دهید:
- افسردگی، اضطراب، بیماری روانی، اختلال دوقطبی، روان پریشی، مشکلات پرخاشگری، یا افکار یا اعمال خودکشی
- تیک های حرکتی (انقباضات عضلانی) یا سندرم تورت.
- تشنج یا صرع؛
- آزمایش امواج مغزی غیر طبیعی (EEG)؛ یا
- بیماری کبد یا کلیه؛ یا
- مشکلات گردش خون در دست ها یا پاها.
مصرف آدرال در دوران بارداری می تواند باعث تولد زودرس، وزن کم هنگام تولد یا علائم ترک در نوزاد تازه متولد شده شود. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
داروهای موجود در آدرال (آمفتامین و دکستروآمفتامین) می توانند به شیر مادر منتقل شوند و ممکن است به نوزاد شیرده آسیب برسانند. در حین استفاده از این دارو نباید شیر دهید.
Adderall برای استفاده توسط افراد کمتر از 3 سال تایید نشده است.
نحوه مصرف آدرال چیست؟
Adderall را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.آدرال ممکن است عادت ساز باشد. هرگز این دارو را با فرد دیگری، به ویژه فردی که سابقه مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد، به اشتراک نگذارید.
دارو را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. فروش یا واگذاری این دارو خلاف قانون است.تمام اطلاعات بیمار، راهنماهای دارو و برگه های دستورالعمل ارائه شده به شما را بخوانید. اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.می توانید آدرال را با یا بدون غذا، اول صبح مصرف کنید.از خرد کردن، جویدن، شکستن یا باز کردن کپسول طولانی رهش خودداری کنید. آن را کامل قورت دهید.برای سهولت در بلعیدن، می توانید کپسول را باز کرده و دارو را در یک قاشق سس سیب بپاشید.
بلافاصله بدون جویدن قورت دهید. مخلوط را برای استفاده بعدی ذخیره نکنید.در حین استفاده از این دارو، پزشک شما باید پیشرفت شما را در ویزیت های منظم بررسی کند. به هر پزشکی که شما را درمان می کند بگویید که از این دارو استفاده می کنید.Adderall می تواند نتایج غیرعادی با آزمایش های پزشکی خاص ایجاد کند. به هر پزشکی که شما را درمان می کند بگویید که از این دارو استفاده می کنید.در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.داروی خود را پیگیری کنید Adderall یک داروی سوء مصرف است و اگر کسی از داروی شما به طور نادرست یا بدون نسخه استفاده می کند باید آگاه باشید.
اطلاعات دوز آدرال چیست؟
دوز معمول بزرگسالان آدرال برای اختلال کمبود توجه:
IR:
-دوز اولیه: 5 میلی گرم خوراکی 1 یا 2 بار در روز
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است با افزایش 5 میلی گرم در فواصل هفتگی تا رسیدن به پاسخ مطلوب افزایش یابد.
-حداکثر دوز: فقط در موارد نادر لازم است که بیش از 40 میلی گرم در روز باشد.
XR:
بیمارانی که برای اولین بار درمان را شروع می کنند یا داروی دیگری را تغییر می دهند:
-دوز اولیه: 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
نظرات:
-IR: اولین دوز باید پس از بیدار شدن داده شود. 1 تا 2 دوز اضافی باید در فواصل 4 تا 6 ساعت داده شود.
-در صورت امکان، تجویز دارو باید گهگاه قطع شود تا مشخص شود که آیا به ادامه درمان نیاز است یا خیر.
استفاده: به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کامل برای اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD).
دوز معمول بزرگسالان آدرال برای نارکولپسی:
IR:
-دوز اولیه: 10 میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای منقسم
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است با افزایش 10 میلی گرم در فواصل هفتگی تا رسیدن به پاسخ مطلوب افزایش یابد.
نظرات:
- اولین دوز باید در هنگام بیداری داده شود. 1 تا 2 دوز اضافی باید در فواصل 4 تا 6 ساعت داده شود.
- دوز معمول 5 تا 60 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم بسته به پاسخ هر بیمار است.
-در صورت بروز عوارض جانبی آزاردهنده (مانند بی خوابی، بی اشتهایی) دوز باید کاهش یابد.
کاربرد: درمان نارکولپسی
دوز معمول آدرال برای کودکان برای اختلال کمبود توجه:
IR:
سن 3 تا 5 سال:
-دوز اولیه: 2.5 میلی گرم خوراکی در روز
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است با افزایش 2.5 میلی گرم در فواصل هفتگی تا رسیدن به پاسخ مطلوب افزایش یابد.
سن 6 تا 17 سال:
-دوز اولیه: 5 میلی گرم خوراکی 1 یا 2 بار در روز
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است با افزایش 5 میلی گرم در فواصل هفتگی تا رسیدن به پاسخ مطلوب افزایش یابد.
-حداکثر دوز: فقط در موارد نادر لازم است که بیش از 40 میلی گرم در روز باشد.
XR:
سن 6 تا 12 سال (شروع درمان برای اولین بار یا تعویض داروی دیگر):
-دوز اولیه: 5 یا 10 میلی گرم خوراکی یک بار در روز در صبح
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است در فواصل هفتگی به میزان 5 تا 10 میلی گرم افزایش یابد.
-حداکثر دوز: 30 میلی گرم در روز
سن 13 تا 17 سال (شروع درمان برای اولین بار یا تعویض داروی دیگر):
-دوز اولیه: 10 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
دوز نگهدارنده: اگر علائم به اندازه کافی کنترل نشود، ممکن است دوز روزانه را به 20 میلی گرم در روز پس از یک هفته افزایش دهید.
-حداکثر دوز: 30 میلی گرم در روز
نظرات:
-IR: اولین دوز باید در هنگام بیداری داده شود. 1 تا 2 دوز اضافی باید در فواصل 4 تا 6 ساعت داده شود.
-در صورت امکان، تجویز دارو باید گهگاه قطع شود تا مشخص شود که آیا به ادامه درمان نیاز است یا خیر.
استفاده: به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کامل برای اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD).
دوز معمول کودکان آدرال برای نارکولپسی:
IR:
سن 6 تا 11 سال:
-دوز اولیه: 5 میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای منقسم
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است با افزایش 5 میلی گرم در فواصل هفتگی تا رسیدن به پاسخ مطلوب افزایش یابد.
سن 12 سال و بالاتر:
-دوز اولیه: 10 میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای منقسم
دوز نگهدارنده: دوز روزانه ممکن است با افزایش 10 میلی گرم در فواصل هفتگی تا رسیدن به پاسخ مطلوب افزایش یابد.
نظرات:
- اولین دوز باید در هنگام بیداری داده شود. 1 تا 2 دوز اضافی باید در فواصل 4 تا 6 ساعت داده شود.
- دوز معمول 5 تا 60 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم بسته به پاسخ هر بیمار است.
-در صورت بروز عوارض جانبی آزاردهنده (مانند بی خوابی، بی اشتهایی) دوز باید کاهش یابد.
-نارکولپسی به ندرت در کودکان زیر 12 سال رخ می دهد.
اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید، اما نه در اواخر روز. اگر تقریباً عصر است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. برای جبران دوز فراموش شده داروی اضافی مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل بی قراری، لرزش، پرش عضلانی، تنفس سریع، گیجی، توهم، وحشت، پرخاشگری، درد یا ضعف عضلانی و ادرار تیره رنگ باشد. این علائم ممکن است با افسردگی و خستگی همراه باشد. سایر علائم مصرف بیش از حد عبارتند از تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده، ضربان قلب ناهموار، احساس سبکی سر، غش، تشنج (تشنج) یا کما.
موارد اجتنابی آدرال چیست ؟
این دارو ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند. اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.
همزمان با مصرف آدرال از نوشیدن آب میوه یا مصرف ویتامین C خودداری کنید. اینها می توانند باعث شوند بدن شما کمتر دارو را جذب کند.
عوارض جانبی آدرال چیست؟
اگر علائم واکنش آلرژیک به Adderall را دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
Adderall ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- علائم مشکلات قلبی – درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، احساس غش کردن.
- علائم روان پریشی – توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، مشکلات رفتاری جدید، پرخاشگری، خصومت، پارانویا.
- علائم مشکلات گردش خون – بی حسی، درد، احساس سرما، زخم های غیرقابل توضیح، یا تغییر رنگ پوست (ظاهر رنگ پریده، قرمز یا آبی) در انگشتان دست یا پا.
- تشنج
- انقباضات عضلانی (تیک)؛ یا
- تغییرات در دید شما
در صورت داشتن علائم سندرم سروتونین مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
آدرال می تواند بر رشد کودکان تأثیر بگذارد. اگر کودک شما در حین استفاده از این دارو با سرعت طبیعی رشد نمی کند، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی رایج آدرال چیست ؟
- دل درد؛
- از دست دادن اشتها؛
- کاهش وزن؛
- تغییرات خلق و خوی؛
- احساس عصبی بودن؛
- ضربان قلب سریع؛
- سردرد؛
- سرگیجه؛
- مشکلات خواب (بی خوابی)؛ یا
- دهان خشک.
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
چه داروهای دیگری بر آدرال تأثیر می گذارد؟
قبل از استفاده از داروهای اسید معده (از جمله آلکا-سلتزر یا بی کربنات سدیم) از پزشک خود سوال کنید. برخی از این داروها می توانند نحوه جذب آدرال توسط بدن شما را تغییر دهند و ممکن است عوارض جانبی را افزایش دهند.
به پزشک خود در مورد تمام داروهای فعلی خود و داروهایی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید، بگویید، به خصوص:
- بوسپیرون، لیتیوم، داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) (از جمله سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، سرترالین، و غیره)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (آمی تریپتیلین، سایرین) یا سایر داروها برای درمان افسردگی یا بیماری روانی؛
- داروی فشار خون؛
- داروی سوزش سر دل؛
- رقیق کننده خون مانند وارفارین، کومادین، جانتوون.
- داروی سرماخوردگی یا آلرژی که حاوی ضد احتقان است.
- داروی افیونی (مخدر)؛ یا
- داروی تشنج
این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر می توانند با Adderall تداخل داشته باشند. این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. فهرستی از تمام داروهای خود را به هر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که شما را درمان می کند، بدهید.
اطلاعات بیشتر در مورد آدرال چیست ؟
به خاطر داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از Adderall فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.
همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.
آدرال چیست
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت medlineplus.gov
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !
About The Author
