۰
سبد خرید
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
داروی بوپرنورفین چیست
بوپرنورفین یک داروی مخدر است. قرص‌های زیر زبانی بوپرنورفین (که زیر زبان داده می‌شود) یک داروی نسخه‌ای است که برای درمان اعتیاد به مواد افیونی (اعم از داروهای نسخه‌ای یا غیرقانونی)، به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کامل که شامل مشاوره و رفتار درمانی نیز می‌شود، استفاده می‌شود.
قرص های زیر زبانی بوپرنورفین اغلب برای 1 یا 2 روز اول استفاده می شود تا به شما در شروع درمان کمک کند.
سایر اشکال بوپرنورفین برای درمان درد متوسط تا شدید استفاده می شود.
هشدارهای داروی بوپرنورفین چیست ؟
قرص های زیر زبانی بوپرنورفین برای استفاده به عنوان داروی ضد درد نیستند.
سوء استفاده از داروهای افیونی می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. بوپرنورفین را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.
مصرف بوپرنورفین در دوران بارداری ممکن است باعث علائم تهدید کننده زندگی در نوزاد شود.
در صورت استفاده از بوپرنورفین با الکل یا سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند یا تنفس شما را کند می کنند، عوارض جانبی کشنده ممکن است رخ دهد.
قبل از مصرف این دارو
اگر به بوپرنورفین حساسیت دارید یا به موارد زیر حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید:
- اگر در 4 ساعت گذشته از مواد مخدر دیگری استفاده کرده اید.
برای اطمینان از بی خطر بودن بوپرنورفین برای شما، در صورتی که تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:
- درمان با متادون؛
- مشکلات تنفسی، آپنه خواب؛
- انحنای غیر طبیعی ستون فقرات که بر تنفس تأثیر می گذارد.
- بیماری کبد (به ویژه هپاتیت B یا C)؛
- بیماری کلیوی؛
- بزرگ شدن پروستات، مشکلات ادراری؛
- آسیب سر یا تومور مغزی؛
- الکلیسم، توهم، بیماری روانی؛ یا
- مشکلات معده، کیسه صفرا، غده فوق کلیوی یا تیروئید.
اگر در دوران بارداری از بوپرنورفین استفاده کنید، ممکن است کودک شما به این دارو وابسته شود. این می تواند علائم ترک تهدید کننده زندگی را در نوزاد پس از تولد ایجاد کند. نوزادانی که وابسته به داروهای عادت‌ساز متولد می‌شوند ممکن است برای چند هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.
بوپرنورفین می تواند وارد شیر مادر شود و ممکن است باعث خواب آلودگی و مشکلات تنفسی در نوزاد شیرده شود. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.
مصرف بوپرنورفین توسط افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.
نحوه ی مصرف داروی بوپرنورفین زیر زبانی چیست؟
بوپرنورفین را دقیقاً همانطور که برای شما تجویز شده است استفاده کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارویی را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. هرگز از بوپرنورفین در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید.
بوپرنورفین زیر زبانی معمولاً فقط در شروع درمان اعتیاد مصرف می شود. بیشتر مردم بعداً به داروی دیگری که حاوی بوپرنورفین است (Bunavail، Subblocade، Suboxone، Zubsolv) روی می آورند.
ممکن است اولین دوزهای بوپرنورفین زیرزبانی خود را در بیمارستان یا کلینیک دریافت کنید تا زمانی که وضعیت شما بهبود یابد.
هرگز داروی افیونی را با فرد دیگری به اشتراک نگذارید، مخصوصاً فردی که سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد. سوء استفاده می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. دارو را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. فروش یا دادن داروی افیونی خلاف قانون است.
هنگام دست زدن به قرص از دست های خشک استفاده کنید.
قرص را زیر زبان خود قرار دهید و اجازه دهید با دهان بسته حل شود. قرص را نجوید یا آن را کامل قورت ندهید.
اگر پزشک بیش از 2 قرص در هر دوز تجویز کرده است، همزمان تعداد صحیح قرص را زیر زبان خود قرار دهید و اجازه دهید کاملا حل شوند.
تا زمانی که قرص یا فیلم به طور کامل در دهان شما حل نشده است، چیزی نخورید یا ننوشید.
ممکن است برای بررسی عملکرد کبد خود به آزمایش خون مکرر نیاز داشته باشید.
اگر نیاز به جراحی دارید، از قبل به جراح بگویید که از بوپرنورفین استفاده می کنید.
هرگز قرص بوپرنورفین را برای استنشاق پودر له نکنید یا نشکنید یا آن را با مایع مخلوط کنید تا دارو به رگ شما تزریق شود. انجام این کار می تواند منجر به مرگ شود.
هر ارائه دهنده مراقبت های پزشکی که شما را درمان می کند باید بداند که برای اعتیاد به مواد افیونی تحت درمان هستید و بوپرنورفین زیر زبانی مصرف می کنید. مطمئن شوید که اعضای خانواده‌تان می‌دانند که چگونه این اطلاعات را در صورت نیاز به صحبت برای شما در مواقع اضطراری ارائه دهند.
مصرف بوپرنورفین را به طور ناگهانی قطع نکنید، در غیر این صورت ممکن است علائم ترک ناخوشایند داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت مصرف این دارو را متوقف کنید.
در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. داروی خود را پیگیری کنید بوپرنورفین یک داروی سوء مصرف است و اگر کسی از داروی شما به طور نادرست یا بدون نسخه استفاده می کند باید آگاه باشید.
باقیمانده داروهای مخدر را نگه ندارید. فقط یک نوبت مصرف می تواند باعث مرگ در افرادی شود که به طور تصادفی یا نادرست از این دارو استفاده می کنند. از داروساز خود بپرسید که کجا برنامه دفع دارو را پیدا کنید. اگر برنامه ای برای پس گرفتن وجود ندارد، داروی مصرف نشده را داخل توالت بریزید.
اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.مصرف بیش از حد بوپرنورفین می تواند کشنده باشد، به خصوص در کودک یا فرد دیگری که از دارو بدون نسخه استفاده می کند.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل خواب‌آلودگی یا ضعف شدید، پوست سرد یا لطیف، مردمک‌های دقیق، ضربان قلب آهسته، نبض ضعیف، تنفس بسیار آهسته یا کما باشد.
از چه چیزی باید اجتناب کرد
الکل ننوشید. عوارض جانبی خطرناک یا مرگ ممکن است رخ دهد.
تا زمانی که متوجه نشدید بوپرنورفین چه تأثیری بر شما می گذارد از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث افتادن، تصادف یا صدمات شدید شود.
عوارض جانبی داروی بوپرنورفین چیست ؟
در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به بوپرنورفین، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
داروهای مخدر می تواند تنفس شما را کند یا متوقف کند و ممکن است مرگ رخ دهد. فردی که از شما مراقبت می کند باید نالوکسان بدهد و/یا اگر تنفس آهسته همراه با مکث های طولانی دارید، لب های آبی رنگ دارید یا اگر به سختی از خواب بیدار می شوید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.
اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- علائم ترک مواد افیونی – لرز، برآمدگی غاز، افزایش تعریق، احساس گرما یا سرما، آبریزش بینی، آبریزش چشم، اسهال، درد عضلانی.
- تنفس پر سر و صدا، آه کشیدن، تنفس کم عمق، تنفسی که در طول خواب متوقف می شود.
- ضربان قلب آهسته یا نبض ضعیف؛
- احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.
- درد قفسه سینه، مشکل در تنفس؛
- سطوح پایین کورتیزول – تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، سرگیجه، بدتر شدن خستگی یا ضعف. یا
- مشکلات کبدی – تهوع، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست یا چشم).
در صورت داشتن علائم سندرم سروتونین مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
عوارض جانبی رایج بوپرنورفین ممکن است بیشتر رخ دهد، مانند:
- یبوست، حالت تهوع، استفراغ؛
- سردرد؛
- افزایش تعریق؛
- مشکلات خواب (بی خوابی)؛ یا
- درد در هر نقطه از بدن شما
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
دارو های دیگری که بر داروی بوپرنورفین تاثیر می گذارد چیست؟
در صورت شروع یا توقف مصرف برخی از داروهای دیگر، ممکن است مشکلات تنفسی یا علائم ترک داشته باشید. اگر از آنتی بیوتیک، داروهای ضد قارچ، داروهای فشار خون یا قلب، داروهای تشنج یا دارویی برای درمان HIV یا هپاتیت C نیز استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
بوپرنورفین می تواند با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد و باعث عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شود. مطمئن شوید که پزشک شما می داند که آیا شما نیز از موارد زیر استفاده می کنید:
- داروهای سرماخوردگی یا آلرژی، داروهای گشادکننده برونش آسم/COPD، یا یک دیورتیک (“قرص آب”).
- داروهای بیماری حرکت، سندرم روده تحریک پذیر یا مثانه بیش فعال؛
- سایر داروهای مخدر – داروهای ضد درد اپیوئیدی یا داروهای سرفه با نسخه.
- آرام بخش مانند والیوم – دیازپام، آلپرازولام، لورازپام، زاناکس، کلونوپین، ورسد و غیره.
- داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند یا تنفس شما را کند می کنند – قرص خواب، شل کننده عضلانی، دارو برای درمان اختلالات خلقی یا بیماری های روانی. یا
- داروهایی که بر سطح سروتونین در بدن شما تأثیر می‌گذارند – یک محرک یا دارویی برای افسردگی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت‌های جدی یا حالت تهوع و استفراغ.
این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با بوپرنورفین تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی.
جایگزین های بوپرنورفین
بوپرنورفین در اشکال مختلف دارویی موجود است و داروهای جایگزین دیگری نیز برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی یا درد شدید استفاده می شود. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید که کدام گزینه برای شما مناسب تر است
داروهای مورد استفاده برای درمان اعتیاد به مواد افیونی:
بوپرنورفین:
- تزریق زیر جلدی، شکمی (Sublocade);
- ایمپلنت (پروبوفین)؛
- قرص زیر زبانی (Subutex).
بوپرنورفین و نالوکسان
- فیلم زیر زبانی (Bunavail);
- فیلم زیر زبانی و قرص زیر زبانی (Suboxone);
- قرص زیر زبانی (Zubsolv).
لوفکسیدین
- قرص (Lucemira).
نالترکسون
- تزریق IM (Vivitrol)؛
- قرص (نالترکسون).
برای مصرف بیش از حد مواد افیونی در شرایط اضطراری:
نالوکسان
- اسپری بینی (Narcan، Kloxxado)؛
- تزریق نالوکسان
داروهای مورد استفاده برای درمان درد شدید:
بوپرنورفین:
- تزریق IM و IV (Buprenex)؛
- فیلم باکال (بلبوکا);
- پچ ترانس درمال (Butran).
گروه های دیگری از داروهای تسکین دهنده درد (از جمله مسکن های مخدر) وجود دارد.
دارو برای درمان اعتیاد به مواد افیونی یا درد متوسط تا شدید:
متادون
- قرص (دولوفین).
داروی بوپرنورفین چیست ؟
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !