قرص سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک فلوروکینولون (flor-o-KWIN-o-lone) است که برای درمان انواع مختلف عفونت های باکتریایی استفاده می شود. همچنین برای درمان افرادی که در معرض سیاه زخم یا انواع خاصی از طاعون قرار گرفته اند نیز استفاده می شود. سیپروفلوکساسین با رهش طولانی مدت فقط برای استفاده در بزرگسالان تایید شده است.

آنتی بیوتیک های فلوروکینولون می توانند عوارض جانبی جدی یا ناتوان کننده ای ایجاد کنند که ممکن است برگشت پذیر نباشند.

سیپروفلوکساسین باید فقط برای عفونت هایی استفاده شود که با آنتی بیوتیک ایمن تر قابل درمان نیستند.

بیشتر بخوانید: قرص سیالیس چیست ؟ + عوارض و شرایط مصرف

هشدارهای قرص سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین می تواند عوارض جانبی جدی از جمله مشکلات تاندون، آسیب عصبی، تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار، یا قند خون پایین ایجاد کند.

در صورت داشتن: سردرد، گرسنگی، تحریک پذیری، بی حسی، گزگز، سوزش درد، گیجی، بی قراری، پارانویا، مشکلات حافظه یا تمرکز، افکار خودکشی، یا درد ناگهانی یا مشکلات حرکتی، مصرف سیپروفلوکساسین را متوقف کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. از مفاصل شما

در موارد نادر، سیپروفلوکساسین ممکن است باعث آسیب به آئورت شود که می تواند منجر به خونریزی خطرناک یا مرگ شود. اگر درد شدید و دائمی در قفسه سینه، معده یا کمر دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید.

در صورت داشتن اختلال عضلانی ممکن است نتوانید از این دارو استفاده کنید. اگر سابقه میاستنی گراویس دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

قبل از مصرف این دارو

اگر به سیپروفلوکساسین حساسیت دارید یا اگر به آن حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید:

شما همچنین تیزانیدین مصرف می کنید. یا
به سایر فلوروکینولون ها (لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، نورفلوکساسین، افلوکساسین) حساسیت دارید.

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تورم یا پارگی تاندون (فیبری که استخوان ها را به ماهیچه های بدن متصل می کند) به خصوص در تاندون آشیل پاشنه پا ایجاد کند. این ممکن است در طول درمان یا چندین ماه پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. مشکلات تاندون ممکن است در کودکان و افراد مسن تر، یا افرادی که از داروهای استروئیدی استفاده می کنند یا پیوند عضو داشته اند، بیشتر باشد.

برای اطمینان از بی خطر بودن سیپروفلوکساسین برای شما، اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

آرتریت یا مشکلات مربوط به تاندون ها، استخوان ها یا مفاصل شما (به ویژه در کودکان)؛
دیابت، قند خون پایین؛
مشکلات عصبی؛
آنوریسم یا مشکلات گردش خون؛
مشکلات قلبی یا حمله قلبی؛
ضعف عضلانی، میاستنی گراویس؛
بیماری کبد یا کلیه؛
تشنج، آسیب سر، یا تومور مغزی؛
مشکل در بلع قرص؛
سندرم QT طولانی (در شما یا یکی از اعضای خانواده)؛ یا
سطوح پایین پتاسیم در خون شما (هیپوکالمی).

این دارو را بدون توصیه پزشکی به کودک ندهید.

مشخص نیست که آیا این دارو به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

در حین مصرف سیپروفلوکساسین و تا 2 روز پس از آخرین دوز، نباید شیر دهید. اگر این دارو را برای قرار گرفتن در معرض سیاه زخم مصرف می کنید، در مورد شیردهی از پزشک خود سوال کنید.

بیشتر بخوانید: اختلال مصرف مواد : انواع اعتیاد و درمان آنها

نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید.

سیپروفلوکساسین را هر روز در زمان مشخصی، با یا بدون غذا مصرف کنید.

قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را به مدت 15 ثانیه تکان دهید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید. از دادن سوسپانسیون خوراکی سیپروفلوکساسین از طریق لوله تغذیه خودداری کنید.

قرص طولانی رهش را به طور کامل قورت دهید و آن را له نکنید، نجوید یا نشکنید.

در حین مصرف این دارو مایعات فراوان بنوشید.

از سیپروفلوکساسین برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یابد. نادیده گرفتن دوزها می تواند خطر ابتلا به عفونت مقاوم به دارو را افزایش دهد. سیپروفلوکساسین عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.

این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. اجازه ندهید داروی مایع منجمد شود. پس از 14 روز هرگونه مایع استفاده نشده را دور بریزید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

اگر قرص‌های معمولی یا سوسپانسیون خوراکی مصرف می‌کنید:

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر نوبت بعدی کمتر از 6 ساعت دیگر موعد مصرف است، از مصرف نوبت فراموش شده صرفنظر کنید.

اگر قرص های طولانی رهش مصرف می کنید:

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر نوبت بعدی کمتر از 8 ساعت دیگر موعد مصرف آن است، از نوبت فراموش شده صرفنظر کنید.

دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

بیشتر بخوانید: علت و نحوه درمان سرگیجه چیست ؟

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

از چه چیزی باید اجتناب کرد

سیپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست و یا با آبمیوه غنی شده با کلسیم مصرف نکنید. می توانید این محصولات را همراه با وعده های غذایی خود بخورید یا بنوشید، اما هنگام مصرف این دارو از آنها به تنهایی استفاده نکنید.

داروهای آنتی بیوتیکی می توانند باعث اسهال شوند که ممکن است نشانه عفونت جدید باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، قبل از استفاده از داروی ضد اسهال با پزشک خود تماس بگیرید.

سیپروفلوکساسین می تواند باعث آفتاب سوختگی شما شود. از نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید. زمانی که در خارج از منزل هستید لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب (SPF 30 یا بالاتر) استفاده کنید. اگر پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دچار سوزش، قرمزی، خارش، بثورات یا تورم شدید به پزشک خود اطلاع دهید.

تا زمانی که بدانید سیپروفلوکساسین چه تأثیری روی شما می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

عوارض جانبی قرص سیپروفلوکساسین

اگر علائم واکنش آلرژیک به سیپروفلوکساسین (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا یک واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش در چشم، درد پوست، قرمزی یا بنفش بودن پوست) دارید، کمک فوری پزشکی کنید. بثوراتی که گسترش می یابد و باعث ایجاد تاول و لایه برداری می شود).

سیپروفلوکساسین می تواند عوارض جانبی جدی، از جمله مشکلات تاندون، آسیب به اعصاب شما (که ممکن است دائمی باشد)، تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار (فقط یک بار مصرف)، یا قند خون پایین (که می تواند منجر به کما شود) ایجاد کند.

مصرف این دارو را قطع کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

قند خون پایین – سردرد، گرسنگی، تحریک پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، ضربان قلب سریع، یا احساس لرزش؛
علائم آسیب عصبی – بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد سوزش در دست ها، بازوها، پاها یا پاها:
تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار – عصبی بودن، گیجی، بی قراری، پارانویا، توهم، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، افکار خودکشی. یا
علائم پارگی تاندون – درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت، سفتی، مشکلات حرکتی، یا صدای کوبیدن یا ترکیدن در هر یک از مفاصل شما (مفصل را تا زمانی که مراقبت یا دستورالعمل های پزشکی دریافت کنید استراحت دهید).

در موارد نادر، سیپروفلوکساسین ممکن است به آئورت، شریان خونی اصلی بدن، آسیب برساند. این می تواند منجر به خونریزی یا مرگ خطرناک شود. اگر درد شدید و دائمی در قفسه سینه، معده یا کمر دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید.

همچنین، مصرف این دارو را متوقف کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی؛
ضربان قلب تند یا تند، بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید).
هرگونه بثورات پوستی، مهم نیست که چقدر خفیف باشد.
ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی؛
ادرار کم یا بدون ادرار؛
زردی (زردی پوست یا چشم)؛ یا
افزایش فشار داخل جمجمه – سردرد شدید، زنگ زدن در گوش، سرگیجه، حالت تهوع، مشکلات بینایی، درد پشت چشم.

عوارض جانبی رایج سیپروفلوکساسین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده؛
سردرد؛ یا
تست های غیر طبیعی عملکرد کبد

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

بیشتر بخوانید: برنامه غذایی برای کاهش وزن و تثبیت وزن

چه داروهای دیگری بر قرص سیپروفلوکساسین تأثیر می گذارد؟

برخی از داروها می توانند سیپروفلوکساسین را با مصرف همزمان بسیار کمتر کنند. اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می کنید، دوز سیپروفلوکساسین خود را 2 ساعت قبل یا 6 ساعت بعد از مصرف داروی دیگر مصرف کنید.

داروی زخم سوکرالفات یا آنتی اسیدهایی که حاوی کلسیم، منیزیم یا آلومینیوم هستند (مانند Maalox، Milk of Magnesia، Mylanta، Pepcid Complete، Rolaids، Tums و غیره)؛
دیدانوزین (Videx) پودر یا قرص های جویدنی؛
مکمل های ویتامین یا مواد معدنی که حاوی کلسیم، آهن، منیزیم یا روی هستند.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:

کلوزاپین، سیکلوسپورین، متوترکسات، فنی توئین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل، یا تئوفیلین.
رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
داروهای قلب یا ادرار آور یا “قرص آب”؛
داروی خوراکی دیابت؛
محصولات حاوی کافئین؛
دارو برای درمان افسردگی یا بیماری روانی؛
داروهای استروئیدی (مانند پردنیزون)؛ o
NSAIDs (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) – آسپرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام، و دیگران.

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با سیپروفلوکساسین تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.