داروی گلوکاگون : عوارض جانبی ، تداخلات دارویی و شرایط مصرف

داروی گلوکاگون

گلوکاگون هورمونی است که سطح قند خون را افزایش می دهد. همچنین حرکات غیرارادی ماهیچه های معده و روده را که به هضم غذا کمک می کند، کند می کند.

تزریق گلوکاگون یک داروی نسخه ای است که برای درمان قند خون بسیار پایین (هیپوگلیسمی) استفاده می شود.

گلوکاگون همچنین برای توقف حرکت معده در طول معاینات رادیولوژیک (اشعه ایکس) که برای تشخیص برخی اختلالات معده یا روده انجام می شود، استفاده می شود.
گلوکاگون به صورت انژکتور خودکار، سرنگ از پیش پر شده یا ویال تزریقی موجود است.

هشدارها

گلوکاگون باید برای درمان هیپوگلیسمی فقط در صورتی استفاده شود که فرد نتواند غذا بخورد، بیهوش شود یا تشنج داشته باشد. قبل از اینکه نیاز به استفاده از آن داشته باشید، مطمئن شوید که چگونه تزریق گلوکاگون را انجام دهید. هیپوگلیسمی باید در اسرع وقت درمان شود. افت قند خون برای مدت طولانی می تواند باعث تشنج، کما یا مرگ شود.

اگر به گلوکاگون یا لاکتوز حساسیت دارید یا اگر تومور پانکراس (انسولینوم) یا غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوم) دارید، نباید از تزریق گلوکاگون استفاده کنید.

تا زمانی که شکر یا محصولی که قند در آن وجود دارد مانند یک نوشابه معمولی یا آب میوه نخورید، از رانندگی و انجام سایر کارها یا کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری کنید. تا زمانی که کاملاً هوشیار نباشید از این کارها یا اقدامات خودداری کنید.

قند خون پایین می تواند با این دارو (تزریق خودکار گلوکاگون و سرنگ های از پیش پر شده) در افرادی که انواع خاصی از تومورهای پانکراس (گلوکاگونوما، انسولینوما) دارند اتفاق بیفتد. قند خون بسیار پایین می تواند منجر به تشنج، گیجی، غش کردن و گاهی مرگ شود. اگر پس از استفاده از این گلوکاگون علائم قند خون پایین رخ داد، فوراً از پزشک کمک بگیرید.

قبل از مصرف این دارو

اگر به گلوکاگون یا لاکتوز حساسیت دارید یا اگر دارید نباید از این دارو استفاده کنید:

تومور پانکراس (انسولینوم)؛ یا
تومور غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوم).

گلوکاگون باید برای درمان هیپوگلیسمی فقط در صورتی استفاده شود که فرد قادر به غذا خوردن نباشد یا بیهوش باشد یا تشنج داشته باشد.

اگر:

شما هر گونه تومور پانکراس دارید.
اخیراً به طور منظم غذا نخورده اید. یا
قند خون پایین مزمن دارید

این دارو را بدون توصیه پزشکی به کودک ندهید.

انتظار نمی رود گلوکاگون به نوزاد متولد نشده آسیب برساند، اما درمان سریع هیپوگلیسمی بر خطرات ناشی از مصرف گلوکاگون برتری خواهد داشت.

ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.

در شرایط اضطراری ممکن است نتوانید به مراقبان خود بگویید که آیا باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید. مطمئن شوید که هر پزشکی که از بارداری شما یا کودک شما مراقبت می کند می داند که شما این دارو را دریافت کرده اید.

چگونه باید از گلوکاگون استفاده کنم؟

از گلوکاگون دقیقاً طبق دستور پزشک استفاده کنید. هیپوگلیسمی باید در اسرع وقت درمان شود. افت قند خون برای مدت طولانی می تواند باعث تشنج، کما یا مرگ شود.

گلوکاگون زیر پوست، عضله یا ورید تزریق می شود. نحوه استفاده از تزریقات اورژانسی برای هیپوگلیسمی شدید به شما نشان داده خواهد شد. پس از هر بار استفاده از تزریق گلوکاگون با پزشک خود تماس بگیرید.

دستورالعمل های مصرف ارائه شده همراه با دارو را بخوانید و به دقت دنبال کنید. اگر همه دستورالعمل ها را متوجه نشدید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

قبل از اینکه نیاز به استفاده از آن داشته باشید، مطمئن شوید که چگونه تزریق گلوکاگون را انجام دهید. دوز صحیح برای کودک کمتر از دوز بزرگسالان است. دوز کودک نیز ممکن است بر اساس وزن کودک باشد. دستورالعمل های دوز پزشک خود را با دقت بسیار دنبال کنید.

ممکن است لازم باشد قبل از استفاده گلوکاگون را با یک مایع (رقیق کننده) مخلوط کنید.

هنگام استفاده از تزریق توسط خودتان، مطمئن شوید که نحوه صحیح مخلوط کردن و نگهداری دارو را می دانید.

تزریق را فقط زمانی آماده کنید که آماده انجام آن هستید. اگر دارو تغییر رنگ داده یا ذرات در آن وجود دارد، از آن استفاده نکنید. برای دریافت داروی جدید با داروساز خود تماس بگیرید.

پس از تزریق، باید یک منبع قند سریع (آب میوه، ژل گلوکز، آب نبات سفت، کشمش یا نوشابه غیر رژیمی) بخورید و سپس یک میان وعده یا وعده غذایی کوچک مانند پنیر و کراکر یا ساندویچ گوشت بخورید.

اگر مراقب هستید، پس از تزریق گلوکاگون از کمک پزشکی اورژانسی استفاده کنید. اگر بیمار در عرض 15 دقیقه بهبود نیابد، ممکن است لازم باشد دوز جدیدی را مخلوط کرده و تزریق دوم را انجام دهید.

سطح قند خون می تواند تحت تأثیر استرس، بیماری، جراحی، ورزش، مصرف الکل یا حذف وعده های غذایی قرار گیرد. قبل از تغییر دوز یا برنامه دارویی خود از پزشک خود سوال کنید.

برای جلوگیری از هیپوگلیسمی شدید، رژیم غذایی، داروها و برنامه های ورزشی خود را بسیار دقیق دنبال کنید.

گلوکاگون و هر رقیق کننده را در دمای اتاق، دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید. سرد نشود و یخ نبندد. داروهای ترکیبی را که استفاده نکرده اید فورا دور بیندازید. این دارو را پس از گذشت تاریخ انقضای روی برچسب مصرف نکنید.

انژکتور خودکار یا سرنگ از پیش پر شده را در کیسه فویل نگهداری کنید و بلافاصله پس از باز کردن دارو از آن استفاده کنید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

از آنجایی که گلوکاگون در صورت نیاز استفاده می شود، برنامه دوز روزانه ندارد.

اگر علائم پس از مصرف گلوکاگون بهبود نیافتند، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل تهوع، استفراغ، اسهال، نبض سریع یا فشار خون بالا (سردرد شدید، تاری دید، تپش در گردن یا گوش‌ها) باشد.

بیشتر بخوانید: داروی گلیپیزید : عوارض جانبی ، تداخلات دارویی و شرایط مصرف

پس از مصرف گلوکاگون از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

از نوشیدن الکل خودداری کنید. می تواند قند خون شما را کاهش دهد.

عوارض جانبی داروی گلوکاگون

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به گلوکاگون، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ دشواری در تنفس؛ ضربان قلب سریع یا آهسته؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اگر هر یک از تغییرات پوستی زیر را در صورت، پاها، کشاله ران یا ناحیه تناسلی خود دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

سرخی؛
خارش؛
تاول زدن؛
پوسته پوسته شدن ؛ یا
سایر زخم ها یا ضایعات پوستی

عوارض جانبی رایج گلوکاگون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع، استفراغ؛ یا
تورم در محل تزریق

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر داروی گلوکاگون تأثیر می گذارد؟

بسیاری از داروهای دیگر می توانند بر قند خون شما تأثیر بگذارند و برخی از داروها می توانند اثرات داروهای مورد استفاده برای درمان دیابت را افزایش یا کاهش دهند. برخی از داروها همچنین می توانند باعث شوند که علائم هیپوگلیسمی کمتری داشته باشید و تشخیص اینکه چه زمانی قند خون شما پایین است دشوارتر می شود. این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. همه تعاملات ممکن در اینجا فهرست نشده اند. در مورد تمام داروهایی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود بگویید.