سیتالوپرام چیست ؟ : موارد مصرف + عوارض جانبی

سیتالوپرام چیست

سیتالوپرام یک داروی ضد افسردگی متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است.

یک داروی نسخه ای است که برای درمان افسردگی استفاده می شود.

سیتالوپرام همچنین برای درمان اختلال افسردگی اساسی (MDD) استفاده می شود.

بیشتر بخوانید: قرص سیپروفلوکساسین : موارد مصرف + عوارض جانبی

هشدارهای سیتالوپرام چیست ؟

سیتالوپرام می تواند باعث یک مشکل جدی قلبی شود. اگر درد قفسه سینه، ضربان قلب تند یا تند، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

در صورتی که پیموزاید نیز مصرف می کنید، نباید از سیتالوپرام استفاده کنید، زیرا این ترکیب می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در ریتم قلب شما شود.

اگر در 14 روز گذشته از یک مهارکننده MAO استفاده کرده اید (مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین یا ترانیل سیپرومین) یا تزریق متیلن بلو را دریافت کرده اید، از سیتالوپرام استفاده نکنید. یک واکنش کشنده ممکن است رخ دهد.

افراد مبتلا به افسردگی یا بیماری روانی ممکن است افکار خودکشی داشته باشند. برخی از جوانان ممکن است در اولین شروع مصرف دارویی برای درمان افسردگی، افکار خودکشی را افزایش دهند. اگر تغییرات ناگهانی در خلق و خو یا رفتار یا افکار خودکشی دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده، یا افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را دارید.

بدون مشورت با پزشک خود مصرف سیتالوپرام را قطع نکنید.

قبل از مصرف این دارو

اگر به سیتالوپرام یا اسیتالوپرام (Lexapro) حساسیت دارید، یا اگر پیموزاید نیز مصرف می کنید، نباید از سیتالوپرام استفاده کنید.

سیتالوپرام را طی 2 هفته قبل یا بعد از استفاده از مهارکننده MAO در 14 روز گذشته استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO عبارتند از ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین و ترانیل سیپرومین.

برای اطمینان از بی خطر بودن سیتالوپرام برای شما، اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

مشکلات قلبی؛
سندرم QT طولانی (در شما یا یکی از اعضای خانواده)؛
فشار خون بالا؛
سکته مغزی؛
مشکلات خونریزی؛
مشکلات جنسی؛
بیماری کبد یا کلیه؛
گلوکوم با زاویه باریک؛
تشنج یا صرع؛
اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)؛ یا
عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم، منیزیم یا سدیم در خون شما).

اگر از داروهای محرک، داروهای مخدر، محصولات گیاهی یا دارویی برای افسردگی، بیماری های روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت های جدی یا پیشگیری از تهوع و استفراغ نیز استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. تداخل با سیتالوپرام می تواند باعث یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شود.

افراد مبتلا به افسردگی یا بیماری روانی ممکن است افکار خودکشی داشته باشند. برخی از جوانان ممکن است در اولین شروع مصرف دارویی برای درمان افسردگی، افکار خودکشی را افزایش دهند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. خانواده یا مراقبان شما نیز باید مراقب تغییرات ناگهانی در رفتار شما باشند.

مصرف این دارو در دوران بارداری می تواند به جنین آسیب برساند، اما قطع دارو ممکن است برای شما بی خطر نباشد. سیتالوپرام را بدون مشورت با پزشک خود شروع یا قطع نکنید.

در حین مصرف نباید شیر دهید.

نحوه مصرف سیتالوپرام چیست ؟

سیتالوپرام را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد.

داروی مایع را با دستگاه اندازه گیری ارائه شده (نه قاشق آشپزخانه) اندازه گیری کنید.

علائم شما ممکن است تا 4 هفته بهبود نیابد.

اگر تغییراتی در عملکرد جنسی دارید، مانند از دست دادن علاقه به رابطه جنسی، مشکل در ارگاسم، یا (در مردان) مشکلات نعوظ یا انزال، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از مشکلات جنسی قابل درمان هستند.

اگر مصرف سیتالوپرام را به طور ناگهانی متوقف کنید، ممکن است علائم ناخوشایندی (مانند بی قراری، گیجی، سوزن سوزن شدن یا احساس شوک الکتریکی) داشته باشید. قبل از قطع دارو از پزشک خود سوال کنید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

بیشتر بخوانید: علت اسهال و نکاتی برای پیشگیری و درمان اسهال

اطلاعات دوز سیتالوپرام چیست ؟

دوز معمول بزرگسالان برای افسردگی:

دوز اولیه:

20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
دوز نگهدارنده:

20 تا 40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
حداکثر دوز:

40 میلی گرم خوراکی در روز

نظرات:
-دوز اولیه ممکن است در صورت لزوم به 40 میلی گرم یک بار در روز پس از حداقل 1 هفته از درمان افزایش یابد.

دوزهای 60 میلی گرم در روز مزیتی در اثربخشی نسبت به دوزهای 40 میلی گرم در روز نشان ندادند.
دوره های حاد افسردگی ممکن است به چندین ماه یا بیشتر درمان دارویی مداوم نیاز داشته باشد

استفاده: درمان افسردگی

دوز معمول سالمندان برای افسردگی:

سن بالای 60 سال:
دوز توصیه شده: 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز

نظرات:

دوزهای 60 میلی گرم در روز مزیتی در اثربخشی نسبت به دوزهای 40 میلی گرم در روز نشان ندادند.
دوره های حاد افسردگی ممکن است به چندین ماه یا بیشتر درمان دارویی مداوم نیاز داشته باشد.

استفاده: درمان افسردگی

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید

هنگام مصرف سیتالوپرام از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

قبل از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، ادویل، آلو، موترین و غیره از پزشک خود سوال کنید. استفاده از NSAID همراه با سیتالوپرام ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.

از نوشیدن الکل خودداری کنید.

تا زمانی که بدانید سیتالوپرام چه تأثیری روی شما خواهد گذاشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

بیشتر بخوانید: افسردگی چیست ؟ انواع ، علائم و روش درمان افسردگی

عوارض جانبی سیتالوپرام چیست ؟

اگر علائم واکنش آلرژیک به سیتالوپرام دارید: کهیر، بثورات، تاول. تب، درد مفاصل؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اگر تغییرات جدید یا ناگهانی در خلق و خو یا رفتار دارید، از جمله افسردگی یا اضطراب جدید یا بدتر، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس تکانشگری، تحریک پذیری، بی قراری، خصومت، پرخاشگری، بی قراری، فعال تر یا بیشتر احساس می کنید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. پرحرف، یا افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود را دارید.

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.
تاری دید، درد یا قرمزی چشم، دیدن هاله های اطراف نور.
ضربان قلب تند یا تند، درد یا بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید).
تشنج؛
دوره های شیدایی – افکار مسابقه ای، افزایش انرژی، کاهش نیاز به خواب، رفتارهای مخاطره آمیز، آشفته یا پرحرف بودن.
واکنش شدید سیستم عصبی – ماهیچه های بسیار سفت (سفتی)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش. یا
سدیم خون پایین – سردرد، گیجی، مشکلات تفکر یا حافظه، ضعف، احساس ناپایداری.

در صورت داشتن علائم سندرم سروتونین مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی رایج سیتالوپرام ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات جنسی؛
سرگیجه، خواب آلودگی؛
خشکی دهان، تشنگی، افزایش تعریق یا ادرار؛
از دست دادن اشتها، حالت تهوع، اسهال، یبوست؛
احساس اضطراب، آشفتگی، یا لرزش؛
احساس ضعف یا خستگی؛
مشکلات خواب (بی خوابی)؛
خمیازه؛
افزایش حرکت عضلات؛
خونریزی بینی، خونریزی شدید قاعدگی؛ یا
علائم سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، عطسه، گلودرد.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

بیشتر بخوانید: بیماری عروق کرونر چیست ؟

چه داروهای دیگری بر سیتالوپرام تأثیر می گذارد؟

سیتالوپرام می تواند باعث یک مشکل جدی قلبی شود. اگر از داروهای خاصی برای عفونت، آسم، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، افسردگی، بیماری روانی، سرطان، مالاریا یا HIV نیز استفاده کنید، خطر شما ممکن است بیشتر باشد.

در مورد تمام داروهای فعلی خود به پزشک خود بگویید. بسیاری از داروهای دیگر می توانند بر سیتالوپرام تأثیر بگذارند، به ویژه:

سایمتیدین؛
رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
یک دیورتیک یا “قرص آب”؛
لیتیوم؛
ترامادول; یا
تریپتوفان (گاهی اوقات ال-تریپتوفان نامیده می شود).

این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است سیتالوپرام را تحت تاثیر قرار دهند. این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.