۰
سبد خرید
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
پروتوکول ARP چیست
برای اینکه بتواند بسته های داده را در شبکه های TCP/IP ارسال کند، یک فرستنده نیاز به سه بیت اطلاعات آدرس دارد که از طریق میزبان ارسال شود: زیر شبکه، آدرس IP و آدرس MAC (همچنین آدرس سخت افزار یا آدرس فیزیکی). . هنگام اتصال به شبکه، نقاب شبکه و آدرس IP شما دستگاه‌های شبکه را به‌طور خودکار و انعطاف‌پذیر دریافت می‌کنند. برای این منظور، دستگاه های ارتباطی متصل مانند روترها یا هاب ها به پروتکل DHCP باز می گردند. در شبکه های محلی، دو ورودی را می توان به صورت دستی نیز وارد کرد. با این حال، آدرس سخت‌افزار توسط سازنده دستگاه مربوطه اختصاص داده می‌شود و با استفاده از پروتکل به اصطلاح Address Resolution Protocol (ARP) به یک آدرس IP خاص مرتبط می‌شود.
پروتوکول ARP چیست ؟
پروتکل Address Resolution Protocol در RFC-Standard 826 در سال 1982 مشخص شد تا تفکیک آدرس های IPv4 را در آدرس های MAC انجام دهد. ARP به دو دلیل برای انتقال داده ها در شبکه های اترنت ضروری است: از یک طرف، فریم های داده منفرد (همچنین فریم های اترنت) یک بسته IP را فقط می توان از طریق آدرس سخت افزاری به میزبان های مقصد مورد نظر ارسال کرد. با این حال، پروتکل اینترنت نمی تواند به طور مستقل به این آدرس های فیزیکی اشاره کند. از سوی دیگر، پروتکل IPv4 به دلیل طول محدود آن گزینه ای برای ذخیره آدرس های دستگاه ارائه نمی دهد. ARP راه حلی را با مکانیسم کش ARP خودش ارائه می دهد. برای IPv6 جدیدتر، توابع مربوطه توسط پروتکل Neighbor Discovery Protocol (NDP) پذیرفته شده است.
هنگام حل آدرس از طریق ARP، همیشه باید تمایز قائل شد که آیا آدرس IP میزبان هدف در همان شبکه محلی زیرشبکه دیگری قرار دارد یا خیر. در آن صورت، اگر آدرس MAC به یک آدرس خاص اختصاص داده شود، ابتدا ماسک زیر شبکه بررسی می شود.
اگر IP در شبکه محلی قرار دارد، اولین قدم این است که بررسی کنید آیا قبلاً ورودی برای این مورد در کش ARP وجود دارد یا خیر.
اگر یک همتای فیزیکی قبلاً به آدرس IP اختصاص داده شده باشد، می توان از آن برای آدرس دهی استفاده کرد.
درصورتی که اینطور نباشد، فرستنده یک درخواست ARP با IP هدف را برای همه میزبان های شبکه ارسال می کند. برای این منظور از آدرس پخش ARP FF:FF:FF:FF:FF:FF به عنوان آدرس گیرنده استفاده می کند. ایستگاه های جداگانه آدرس IP مشخص شده در درخواست را با آدرس IP خود مقایسه می کنند و در صورت عدم مطابقت، درخواست را رد می کنند. با این حال، اگر ایستگاهی ثبت کند که آدرس خودش است، با یک پاسخ ARP و همچنین آدرس MAC پاسخ می‌دهد. هر دو طرف اکنون می توانند آدرس MAC و IP شمارنده را به حافظه پنهان اضافه کنند که مبنای تبادل داده را فراهم می کند.
اگر میزبان هدف در یک زیر شبکه نباشد، فرستنده به دروازه پیش فرض (معمولا یک روتر) آدرس می دهد. این را می توان با ترکیب آدرس های MAC و IP نیز انجام داد، به همین دلیل است که پروتکل Address Resolution نیز مورد نیاز است. دروازه بسته داده را پس از تفکیک آدرس دریافت می کند و سپس از ارسال آن به میزبان هدف مراقبت می کند. برای این منظور ابتدا هدر IP را تحلیل می کند تا اطلاعات لازم را به دست آورد. متعاقبا، از جنبه های مختلف پروتکل ARP نیز برای حل موارد زیر استفاده می کند:
- آدرس فیزیکی رایانه مورد نظر مستقیماً، اگر در یک زیر شبکه همسایه قرار دارد
- یا آدرس سخت افزار دروازه دیگری اگر رایانه مورد نظر در یک زیر شبکه راه دور باشد و مسیر بسته را نتوان با استفاده از جدول مسیریابی تعیین کرد.
در سناریوی دوم، این فرآیند تا زمانی تکرار می شود که بسته داده به مقصد خود برسد یا فیلد TTL (زمان حیات) مقدار 0 را در هدر IP داشته باشد.
راه اندازی پیام های پروتوکول ARP چیست ؟
پروتکل ARP از یک قالب پیام ساده برای ارسال درخواست ها/پاسخ به درخواست ها استفاده می کند. اگرچه در ابتدا برای آدرس های IPv4 و MAC در نظر گرفته شده بود، استفاده از پروتکل های دیگر شبکه از نظر تئوری امکان پذیر است. به همین دلیل است که فیلدهایی برای نوع و اندازه آدرس‌های سخت‌افزار و پروتکل وجود دارد. در نتیجه، اندازه کلی بسته های ARP نیز می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، در یک وضعیت استاندارد، استفاده از ARP در شبکه های اترنت IPv4 طولی معادل 224 بیت (28 بایت) به دست می آورد. شکل زیر اجزای یکی از این بسته های اطلاعاتی را نشان می دهد:
راه اندازی پیام های پروتوکول ARP چیست ؟
پروتکل ARP از یک قالب پیام ساده برای ارسال درخواست ها/پاسخ به درخواست ها استفاده می کند. اگرچه در ابتدا برای آدرس های IPv4 و MAC در نظر گرفته شده بود، استفاده از پروتکل های دیگر شبکه از نظر تئوری امکان پذیر است. به همین دلیل است که فیلدهایی برای نوع و اندازه آدرس‌های سخت‌افزار و پروتکل وجود دارد. در نتیجه، اندازه کلی بسته های ARP نیز می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، در یک وضعیت استاندارد، استفاده از ARP در شبکه های اترنت IPv4 طولی معادل 224 بیت (28 بایت) به دست می آورد. شکل زیر اجزای یکی از این بسته های اطلاعاتی را نشان می دهد:
هدر ARP با توالی اطلاعات 16 بیتی در مورد مشخصات آدرس سخت افزار شروع می شود. در مورد دستگاه های اترنت مورد نظر، بسته فوق دارای مقدار 1 خواهد بود. پروتکل (همچنین 16 بیت طول) به دنبال آن است و وظیفه آن این است که به عنوان پایه ای برای وضوح آدرس ARP عمل کند. آدرس های IPv4 با مقدار 0x0800 (2048) مشخص می شوند که در فریم های اترنت به عنوان مقدار پروتکل IPv4 (EtherType) نیز استفاده می شود. دو فیلد بعدی اطلاعاتی در مورد طول دو آدرس (بر حسب بایت) ارائه می دهد. آدرس های MAC دارای اندازه 6 بایت (48 بیت) هستند و بنابراین با مقدار 6 مشخص می شوند. آدرس های IP 4 بایت (32 بیت) هستند، به همین دلیل مقدار پیش فرض 4 است.
16 بیت بعدی (عملیات) برای تعیین پیام ARP رزرو شده است.
بنابراین، 1 نشان دهنده یک درخواست ARP است، در حالی که 2 نشان می دهد که یک پاسخ ARP است. در نهایت، بسته ها حاوی چهار آدرس مرتبط و قبلاً اعلام شده هستند:
- آدرس MAC فرستنده: شامل آدرس MAC کامپیوتر درخواست کننده در یک درخواست است. در یک پاسخ ARP، آدرس فیزیکی مقصد یا آدرس دروازه های بعدی در این نقطه پیدا می شود
- آدرس IP فرستنده: شامل آدرس IP کامپیوتر درخواست کننده (درخواست ARP) یا مقصد دروازه بعدی (پاسخ) است.
- آدرس مک گیرنده: این فیلد آدرس مک را که در صورت درخواست فرستنده، FF:FF:FF:FF:FF:FF پخش می شود، نشان می دهد. در یک پاسخ ARP، آدرس سخت افزاری میزبان درخواست کننده در اینجا فهرست شده است
- آدرس IP گیرنده: در یک درخواست، این فیلد حاوی آدرس IP میزبانی است که آدرس MAC آن در حال جستجو است. در یک پیام پاسخ، این شامل آدرس IP کامپیوتر درخواست کننده است
پیکربندی پروتوکول ARP چیست – چگونه کار می کند
به عنوان پروتکل استاندارد، پروتکل وضوح آدرس از پشتیبانی متقابل پلتفرم پشتیبانی می کند و وضوح آدرس MAC را در پس زمینه ارائه می دهد – چه سیستم لینوکس، ویندوز یا MacOS باشد. علاوه بر این، یک ابزار خط فرمان به همین نام برای سیستم عامل های مختلف وجود دارد که به شما امکان می دهد حافظه پنهان ARP را نمایش دهید و ورودی ها را به صورت دستی اضافه یا حذف کنید. برای مشاهده کلی امکانات، می توانید خط فرمان یا ترمینال را باز کنید و دستور arp (ویندوز) یا arp-man (لینوکس) را وارد کنید.
اگر به ترکیب های وارد شده از آدرس های IP و MAC نگاه می کنید، دستور arp–a در سراسر سیستم کار می کند. ورودی جفت‌های آدرس را برای تمام رابط‌های شبکه با استفاده از ARP فهرست می‌کند. علاوه بر این، شما همچنین اطلاعاتی در مورد اینکه آیا یک ورودی به صورت پویا یا دستی ایجاد شده است، دریافت می کنید. اگر فرمان را با یک آدرس IP خاص گسترش دهید، برنامه فقط اطلاعات مربوط به آن آدرس IP را در اختیار شما قرار می دهد.
اگر می خواهید ترکیب آدرس یک میزبان را به طور مستقل اضافه کنید یا آن را از جداول ARP حذف کنید، به پارامترهای –s و –d نیاز دارید. به عنوان مثال، اگر آدرس فیزیکی 00-aa-00-62-c6-09 در پشت آدرس IP 157.55.85.212 قرار دارد، یک ورودی ثابت مربوطه را با دستور زیر ایجاد کنید:
arp -a 157.55.85.212 00-aa-00-62-c6-09اگر به جای آن پارامتر «delete» را در یکی از آدرس‌های بایگانی شده اعمال کنید، این اطلاعات نیز به سرعت از حافظه پنهان حذف می‌شوند:
arp -d 157.55.85.212به جای یک آدرس اینترنتی خاص، می‌توانید از متغیر * برای نشان دادن تمام داده‌های ذخیره‌شده موقت استفاده کنید.
تغییرات پروتکل ARP چیست؟
جدای از تابع استاندارد معرفی شده قبلی، تعدادی کاربرد جایگزین برای بسته های پیام ARP وجود دارد. به عنوان مثال، یک میزبان همچنین می تواند از آن برای اطلاع دادن سایر اعضای شبکه در مورد آدرس MAC خود استفاده کند. برای این منظور یک درخواست ARP به پخش ارسال می کند و IP خودش را هم به عنوان آدرس منبع و هم به عنوان آدرس گیرنده وارد می کند. از آنجایی که این کار به خودی خود انجام می شود، این اصلاح پروتکل ARP رایگان (“Unsolicited ARP”) نیز نامیده می شود. چنین پیام خودآغازی از آدرس فیزیکی ممکن است، برای مثال، در موارد زیر رخ دهد:
به دلیل آدرس دهی IP، پیام های GARP در تئوری مجاز به تولید هیچ پاسخی نیستند – در غیر این صورت، نشان می دهد که آدرس IP استفاده شده توسط فرستنده تکراری است. اگر یکی از میزبان های تماس با پخش با یک پیام پاسخ به هر حال پاسخ دهد، آیا مقصر مدیر شبکه است.
ARP رایگان به همه هاست ها اجازه می دهد تا آدرس سخت افزاری فرستنده را در حافظه پنهان خود قرار دهند. این امر به ویژه زمانی مفید است که این آدرس تغییر کرده باشد، مثلاً به دلیل تعویض کارت شبکه. بنابراین، پیام های ARP اصلاح شده همیشه هنگام بوت شدن کامپیوتر ارسال می شوند
سرورهایی که به عنوان یدکی به منظور محافظت در برابر شکست پیکربندی می شوند، اغلب یک آدرس IP را به اشتراک می گذارند. برای اینکه ترافیک داده به سرور ورودی هدایت شود، سرور باید آدرس MAC را به سایر میزبان ها اعلام کند. برای این کار، پیام های GARP یک گزینه عالی هستند
IP موبایل به هاست تلفن همراه اجازه می دهد تا آدرس IP خود را حتی زمانی که یک شبکه سوئیچ می شود حفظ کند.
برای این منظور، یک به اصطلاح HomeAgent آدرس IP میزبان تلفن همراه را هنگامی که از شبکه خانگی حذف می شود، در اختیار می گیرد. به منظور جلب توجه به خود، یک پیام ARP رایگان ارسال می کنند. به همین ترتیب، میزبان تلفن همراه هنگامی که به شبکه خانگی بازگشته است، دوباره ثبت می شود
یک اصلاح دیگر پروتکل Reverse Address Resolution Protocol (RARP) است که اساساً عملکرد ARP را معکوس می کند: آدرس های IP را در آدرس های MAC حل نمی کند، بلکه آدرس های MAC را در آدرس های IP حل می کند. این امکان برای تعیین آدرس اینترنتی خود با استفاده از دستگاه‌هایی است که در آنها تخصیص یا ذخیره‌سازی دائمی ارائه نشده است (به عنوان مثال، ایستگاه‌های کاری بدون درایو دیسک سخت).
پروکسی اصلاح ARP نیز رایج است، که روترها را قادر می سازد تا به درخواست های ARP برای میزبان های دیگر پاسخ دهند. این امکان ارتباط بین دو میزبان از زیرشبکه های مختلف را بدون نیاز به هیچ تغییری در پیکربندی شبکه دستگاه ها فراهم می کند. اگر یک درخواست ARP به روتر با پراکسی ARP فعال برسد، به جای کامپیوتر هدف واقعی پاسخ می دهد. آدرس MAC خود را ارسال می کند و در نتیجه بسته های داده فرستنده را نیز دریافت می کند. متعاقباً، روتر داده ها را با استفاده از اطلاعات کش ARP به میزبان هدف ارسال می کند.
پروتوکول ARP چیست
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !