ارتباط ADHD و ODD چیست؟
بازی کردن یک رفتار معمولی دوران کودکی است و همیشه به این معنی نیست که کودک دارای اختلال رفتاری است.
با این حال، برخی از کودکان الگوی رفتار مخرب دارند. این ممکن است در نهایت منجر به تشخیص اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یا اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) شود.
کودکان مبتلا به ADHD به راحتی حواسشان پرت می شود، بی نظم هستند و ممکن است در یک جا نشستن مشکل داشته باشند. کودکان مبتلا به ODD اغلب به عنوان عصبانی، سرکش یا کینه جو توصیف می شوند.
وقتی ADHD و ODD با هم رخ می دهند چه اتفاقی می افتد؟
ODD به رفتار کودک و نحوه تعامل آنها با خانواده، دوستان و معلمان خود مرتبط است. ADHD یک اختلال عصبی رشدی است.
این شرایط متفاوت است، اما می تواند با هم رخ دهد. برخی از علائم به ظاهر نافرمانی ممکن است با تکانشگری در ADHD مرتبط باشد. در واقع، اعتقاد بر این است که حدود 40 درصد از کودکان با تشخیص ADHD نیز دارای ODD هستند. اگرچه، درست مانند ADHD، همه کودکان مبتلا به ODD مبتلا به ADHD نیستند.
کودکی که فقط ADHD دارد ممکن است هنگام بازی با همکلاسی هایش پر انرژی باشد یا بیش از حد هیجان زده شود. این گاهی اوقات می تواند منجر به خشن شدن خانه و ایجاد آسیب ناخواسته به دیگران شود.
ارتباط ADHD و ODD چیست ؟
کودکان مبتلا به ADHD نیز ممکن است کج خلقی کنند. اما این یک علامت معمولی این اختلال نیست. در عوض، کج خلقی می تواند یک طغیان تکانه به دلیل ناامیدی یا بی حوصلگی باشد.
اگر همان کودک ODD داشته باشد، نه تنها با کنترل تکانه مشکل دارد، بلکه با خلق و خوی عصبانی یا تحریکپذیر نیز مواجه است که میتواند منجر به پرخاشگری فیزیکی شود.
این کودکان ممکن است به دلیل ناتوانی در کنترل خلق و خوی خود دچار کج خلقی شوند. آنها ممکن است کینه توز باشند، عمدا دیگران را ناراحت کنند و دیگران را به خاطر اشتباهات خود سرزنش کنند. علاوه بر این که در حین بازی بیش از حد هیجان زده می شوند و به همکلاسی آسیب می زنند، ممکن است همکلاسی را سرزنش کنند و سرزنش کنند و سپس از عذرخواهی امتناع کنند.
توجه به این نکته مهم است که ویژگیهای ODD و ADHD میتوانند با ناتوانیهای یادگیری و سایر اختلالات سلوک نیز رخ دهند. قبل از تشخیص باید مراقب باشد تا یک تصویر واضح از علائم کلی به دست آید.
اختلال سلوک همچنین شامل مواردی مانند دروغ گفتن، دزدی، تخریب اموال، پرخاشگری نسبت به افراد یا حیوانات، و نقض جدی قوانین، مانند فرار از خانه یا فرار از مدرسه است.
همچنین، تقریباً از هر 3 کودک 1 کودک مبتلا به ADHD علائم اضطراب و برخی افسردگی دارند.
علائم ADHD و ODD چیست؟
وقتی ADHD و ODD با هم رخ می دهند، کودک علائم هر دو اختلال رفتاری را نشان می دهد. علائم هر دو اختلال باید حداقل به مدت 6 ماه وجود داشته باشد تا تشخیص داده شود.
علائم ADHD
- ناتوانی در توجه در مدرسه
- مشکل در تمرکز
- مشکل در گوش دادن و پیروی از دستورالعمل ها
- سازماندهی نشده
- جاگذاری مکرر اقلام
- به راحتی حواس پرت می شود
- فراموش کردن تکالیف یا کارهای روزانه
- بی وقفه بی وقفه
- زیاد حرف زدن
- پاسخ ها را در کلاس واضح می کند
- قطع مکالمات
علائم ODD
- به راحتی عصبانی می شود یا به راحتی عصبانی می شود
- عصبانی و رنجیده
- خصومت نسبت به شخصیت های معتبر را نشان می دهد
- از انجام درخواست ها خودداری می کند
- عمدا دیگران را آزار می دهد یا ناراحت می کند
- دیگران را به خاطر اشتباهاتشان سرزنش می کند
ADHD و ODD چگونه تشخیص داده می شوند؟
به خاطر داشته باشید که کودک برای تشخیص هر دو بیماری نیازی به نشان دادن همه علائم ADHD و ODD ندارد.
آزمایش خاصی برای تشخیص ODD و ADHD وجود ندارد. به طور معمول، تشخیص پس از معاینه پزشکی و ارزیابی روانشناختی برای رد سایر شرایط، مانند افسردگی یا ناتوانی یادگیری، انجام می شود.
برای کمک به تشخیص، پزشکان ممکن است سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی کودک را درخواست کنند و همچنین با معلم کودک، پرستار کودک یا سایر افرادی که کودک با آنها تماس مکرر دارد مصاحبه کند.
چه درمان هایی در دسترس هستند؟
هنگامی که این شرایط با هم اتفاق میافتند، درمانها شامل مصرف دارو برای کاهش بیشفعالی و بیتوجهی و همچنین درمان برای درمان رفتار نافرمانی است.
محرک ها برای درمان ADHD استفاده می شوند و با متعادل کردن مواد شیمیایی در مغز کار می کنند. این داروها سریع الاثر هستند، اما یافتن دوز مناسب برای کودک شما زمان می برد.
برخی از محرک ها با مرگ و میر ناشی از قلب در کودکان مبتلا به نقص قلبی مرتبط است. ممکن است پزشک قبل از تجویز این داروها، نوار قلب را درخواست کند. این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب کودک شما را اندازه گیری می کند و مشکلات قلبی را بررسی می کند.
ارتباط ADHD و ODD چیست ؟
برخی از داروهای تقویت کننده شناخت، داروهای ضد فشار خون و داروهای ضد افسردگی نیز برای درمان ADHD استفاده می شوند. برخی از کودکان ممکن است از رفتار درمانی، خانواده درمانی و آموزش مهارت های اجتماعی نیز بهره مند شوند.
دارو برای درمان ODD استفاده نمی شود مگر اینکه علائم دیگری برای درمان وجود داشته باشد. هیچ داروی مورد تایید FDA برای درمان ODD وجود ندارد. درمان معمولاً شامل درمان فردی و خانوادگی است. خانواده درمانی می تواند ارتباطات و تعاملات والدین و فرزند را بهبود بخشد.
ممکن است فرزند شما آموزش حل مسئله شناختی نیز دریافت کند. این آموزش به آنها کمک می کند تا الگوهای افکار منفی را که می تواند منجر به مشکلات رفتاری شود اصلاح کنند. برخی از کودکان نیز آموزش مهارت های اجتماعی را می بینند تا روش مناسب تعامل با همسالان خود را بیاموزند.
چه چیزی باعث ADHD و ODD می شود؟
علت دقیق این شرایط ناشناخته است. اما اعتقاد بر این است که ژنتیک و تأثیرات محیطی ممکن است نقش داشته باشند. به عنوان مثال، اگر یک کودک در خانواده اش ADHD وجود داشته باشد، ممکن است هر دو بیماری را ایجاد کند.
علائم متفاوت است، اما می تواند شامل الگوهای رفتاری باشد که منجر به خودآزاری می شود. این کودکان همچنین ممکن است به تعاملات اجتماعی با پرخاشگری نزدیک شوند.
تا آنجا که عوامل محیطی، قرار گرفتن در معرض سرب ممکن است خطر ADHD را افزایش دهد. در صورت وجود سابقه انضباط خشن، بدرفتاری یا بی توجهی در خانه، ممکن است کودک در معرض خطر ODD باشد.
از کجا کمک پیدا کنیم؟
تشخیص ADHD و ODD می تواند باعث شود کودک در خانه و مدرسه مشکلاتی داشته باشد. می تواند منجر به تیرگی روابط با والدین، خواهر و برادر و همکلاسی های آنها شود.
همچنین، ناتوانی در تمرکز یا نشستن و مشاجره با معلمان می تواند منجر به عملکرد ضعیف مدرسه شود.
در صورت عدم درمان، هر دو بیماری می توانند باعث کاهش عزت نفس و افسردگی شوند. این امر کودک را در معرض خطر سوء استفاده از الکل یا مواد مخدر، رفتار ضد اجتماعی و حتی خودکشی قرار می دهد.
در صورت داشتن علائم ADHD، ODD یا هر دو، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند یک متخصص سلامت روان را معرفی کند. یا، می توانید با استفاده از مکان یاب روانشناس انجمن روانشناسی آمریکا، یک پزشک پیدا کنید.
یک روانشناس یا روانپزشک کودک می تواند تشخیص دهد و یک برنامه درمانی بر اساس شدت وضعیت کودک شما ایجاد کند.
ارتباط ADHD و ODD چیست ؟
مرور کلی
زمانی که کودک علائم ADHD یا ODD را نشان می دهد، مداخله اولیه بسیار مهم است. درمان ممکن است شامل ترکیبی از دارو و روان درمانی برای تسکین علائم و اصلاح الگوهای منفی باشد.
حتی زمانی که درمان موثر باشد، برخی از کودکان برای تحت کنترل نگه داشتن این شرایط به درمان مداوم نیاز دارند. در جستجوی کمک و صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان در مورد هر گونه نگرانی تردید نکنید.
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت healthline
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !