۰
سبد خرید
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
اپیدیولکسر چیست
Epidiolex یک داروی نسخه‌ای است که برای درمان تشنج در افراد مبتلا به سندرم لنوکس-گاستوت، سندرم دراوت یا کمپلکس توبروس اسکلروزیس استفاده می‌شود.
Epidiolex برای استفاده در بزرگسالان و کودکان حداقل 1 ساله است.
در آوریل 2020، اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده (DEA) حذف کانابیدیول از جدول V قانون مواد کنترل شده را اعلام کرد. اپیدیولکس دیگر یک ماده کنترل شده در نظر گرفته نمی شود.
هشدارهای اپیدیولکسر چیست
اگر به کانابیدیول یا روغن دانه کنجد حساسیت دارید، نباید از اپیدیولکس استفاده کنید.
کانابیدیول می تواند به کبد شما آسیب برساند. ممکن است لازم باشد عملکرد کبد شما قبل و در طول درمان بررسی شود.
در صورت داشتن علائمی مانند: تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، درد سمت راست بالای معده، خستگی، خارش، ادرار تیره یا زردی پوست یا چشم، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
تا زمانی که بدانید اپیدیولکس چه تأثیری بر شما خواهد گذاشت، از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید.
برخی افراد در حین مصرف اپیدیولکس افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.
نکات قبل از مصرف اپیدیولکسر چیست؟
اپیدیولکس برای استفاده توسط افراد کمتر از 1 سال تایید نشده است.
برای اطمینان از بی خطر بودن اپیدیولکس برای شما، اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری کبد؛
- اعتیاد به مواد مخدر یا الکل؛
- افسردگی، اختلال خلقی؛ یا
- افکار یا اعمال خودکشی
برخی افراد در حین مصرف اپیدیولکس افکار خودکشی دارند. پزشک شما باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.
مشخص نیست که آیا کانابیدیول به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید، ممکن است نام شما در دفتر ثبت بارداری برای ردیابی اثرات کانابیدیول بر جنین ذکر شود.
ممکن است هنگام استفاده از اپیدیولکس، شیردهی بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.
نحوه ی مصرف اپیدیولکسر چیست؟
اپیدیولکس را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.
اپیدیولکس معمولا 2 بار در روز مصرف می شود. دارو را هر روز در ساعات معینی مصرف کنید.
ممکن است اپیدیولکس را با یا بدون غذا مصرف کنید، اما هر بار آن را به همان روش مصرف کنید.
این دارو را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید. قبل از اندازه گیری دوز، اطمینان حاصل کنید که سرنگ دوز کاملاً خشک است.
مایع Epidiolex ممکن است از طریق یک لوله تغذیه که از پلی وینیل کلراید (PVC) ساخته نشده است، داده شود.
کانابیدیول می تواند به کبد شما آسیب برساند. ممکن است لازم باشد عملکرد کبد شما قبل و در طول درمان بررسی شود. بر اساس نتایج ممکن است نیاز به قطع مصرف اپیدیولکس داشته باشید.
در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. سرد نشود و یخ نبندد. بطری را محکم بسته و در حالت عمودی در صورت عدم استفاده نگه دارید.
12 هفته پس از اولین بار باز کردن بطری، مایعات استفاده نشده را دور بریزید.
اپیدیولکس می تواند تست غربالگری مواد مخدر را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است آزمایش شما برای شاهدانه (ماری جوانا) مثبت باشد. به کارکنان آزمایشگاه بگویید که از کانابیدیول استفاده می کنید.
مصرف اپیدیولکس را ناگهانی قطع نکنید، حتی اگر احساس خوبی دارید. توقف ناگهانی ممکن است باعث افزایش تشنج شود. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد کاهش دوز خود دنبال کنید.
اطلاعات دوز اپیدیولکسر چیست ؟
دوز معمول بزرگسالان برای سندرم Lennox-Gastaut:
دوز اولیه: mg/kg 2.5 خوراکی دو بار در روز
-پس از 1 هفته، ممکن است دوز را به mg/kg 5 به صورت خوراکی دو بار در روز افزایش دهید
- برای بیمارانی که درمان را تحمل می کنند و نیاز به کاهش بیشتر تشنج دارند، ممکن است به میزان 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز به میزان تحمل افزایش یابد، اما نه بیشتر از یک روز در میان.
دوز نگهدارنده: 10 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم در روز
حداکثر دوز: mg/kg/day 20
نظرات:
- دوز mg/kg/day 20 کاهش بیشتری را در میزان تشنج نشان داده است، اما با افزایش عوارض جانبی همراه است.
-دوز ثابت با توجه به وعده های غذایی برای کاهش تنوع در قرار گرفتن در معرض کانابیدیول پلاسما توصیه می شود.
استفاده: برای درمان تشنج های مرتبط با سندرم Lennox-Gastaut یا سندرم Dravet.
دوز معمول بزرگسالان برای سندرم Dravet:
دوز اولیه: mg/kg 2.5 خوراکی دو بار در روز
-پس از 1 هفته، ممکن است دوز را به mg/kg 5 به صورت خوراکی دو بار در روز افزایش دهید
- برای بیمارانی که درمان را تحمل می کنند و نیاز به کاهش بیشتر تشنج دارند، ممکن است به میزان 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز به میزان تحمل افزایش یابد، اما نه بیشتر از یک روز در میان.
دوز نگهدارنده: 10 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم در روز
حداکثر دوز: mg/kg/day 20
نظرات:
- دوز mg/kg/day 20 کاهش بیشتری را در میزان تشنج نشان داده است، اما با افزایش عوارض جانبی همراه است.
-دوز ثابت با توجه به وعده های غذایی برای کاهش تنوع در قرار گرفتن در معرض کانابیدیول پلاسما توصیه می شود.
استفاده: برای درمان تشنج های مرتبط با سندرم Lennox-Gastaut یا سندرم Dravet.
دوز معمول بزرگسالان برای مجتمع توبروس اسکلروزیس:
دوز اولیه: mg/kg 2.5 خوراکی دو بار در روز
- افزایش دوز با افزایش هفتگی 2.5 میلی گرم دو بار در روز (5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) تا 12.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز
-برای بیمارانی که نیاز به تیتراسیون سریعتر دارند، ممکن است دوز بیشتر از یک روز در میان افزایش نیابد.
دوز نگهدارنده: mg/kg/day 25
حداکثر دوز: mg/kg/day 25
نظرات:
-اثربخشی دوزهای کمتر از mg/kg/day 25 مورد مطالعه قرار نگرفته است.
-دوز ثابت با توجه به وعده های غذایی برای کاهش تنوع در قرار گرفتن در معرض کانابیدیول پلاسما توصیه می شود.
استفاده: برای درمان تشنج های همراه با کمپلکس توبروس اسکلروزیس.
دوز معمول کودکان برای سندرم Lennox-Gastaut:
1 سال یا بیشتر:
دوز اولیه: mg/kg 2.5 خوراکی دو بار در روز
-پس از 1 هفته، ممکن است دوز را به mg/kg 5 به صورت خوراکی دو بار در روز افزایش دهید
- برای بیمارانی که درمان را تحمل می کنند و نیاز به کاهش بیشتر تشنج دارند، ممکن است به میزان 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز به میزان تحمل افزایش یابد، اما نه بیشتر از یک روز در میان.
دوز نگهدارنده: 10 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم در روز
حداکثر دوز: mg/kg/day 20
نظرات:
- دوز mg/kg/day 20 کاهش بیشتری را در میزان تشنج نشان داده است، اما با افزایش عوارض جانبی همراه است.
-دوز ثابت با توجه به وعده های غذایی برای کاهش تنوع در قرار گرفتن در معرض کانابیدیول پلاسما توصیه می شود.
استفاده: برای درمان تشنج های مرتبط با سندرم لنوکس-گاستوت یا سندرم دراوت در بیماران 1 سال و بالاتر.
دوز معمول کودکان برای سندرم دروت:
1 سال یا بیشتر:
دوز اولیه: mg/kg 2.5 خوراکی دو بار در روز
-پس از 1 هفته، ممکن است دوز را به mg/kg 5 به صورت خوراکی دو بار در روز افزایش دهید
- برای بیمارانی که درمان را تحمل می کنند و نیاز به کاهش بیشتر تشنج دارند، ممکن است به میزان 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز به میزان تحمل افزایش یابد، اما نه بیشتر از یک روز در میان.
دوز نگهدارنده: 10 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم در روز
حداکثر دوز: mg/kg/day 20
نظرات:
- دوز mg/kg/day 20 کاهش بیشتری را در میزان تشنج نشان داده است، اما با افزایش عوارض جانبی همراه است.
-دوز ثابت با توجه به وعده های غذایی برای کاهش تنوع در قرار گرفتن در معرض کانابیدیول پلاسما توصیه می شود.
استفاده: برای درمان تشنج های مرتبط با سندرم لنوکس-گاستوت یا سندرم دراوت در بیماران 1 سال و بالاتر.
دوز معمول کودکان برای مجتمع توبروس اسکلروزیس:
1 سال یا بیشتر:
دوز اولیه: mg/kg 2.5 خوراکی دو بار در روز
- دوز را با افزایش هفتگی 2.5 میلی گرم دو بار در روز (5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) به عنوان تحمل به 12.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز افزایش دهید.
-برای بیمارانی که نیاز به تیتراسیون سریعتر دارند، ممکن است دوز بیشتر از یک روز در میان افزایش نیابد.
دوز نگهدارنده: mg/kg/day 25
حداکثر دوز: mg/kg/day 25
نظرات:
-اثربخشی دوزهای کمتر از mg/kg/day 25 مورد مطالعه قرار نگرفته است.
-دوز ثابت با توجه به وعده های غذایی برای کاهش تنوع در قرار گرفتن در معرض کانابیدیول پلاسما توصیه می شود.
استفاده: برای درمان تشنج های همراه با کمپلکس توبروس اسکلروزیس در بیماران یک سال و بالاتر.
اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید
از چه چیزی باید اجتناب کرد
نوشیدن الکل همراه با اپیدیولکس می تواند باعث افزایش خواب آلودگی شود.
تا زمانی که بدانید این دارو چه تأثیری بر شما خواهد داشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث افتادن، تصادف یا صدمات شدید شود.
عوارض جانبی اپیدیولکسر چیست
در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک به اپیدیولکس، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، افسرده هستید. ، یا در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خود فکر می کنید.
در صورت داشتن علائم مشکلات کبدی، از جمله:
- حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها؛
- خستگی، احساس خوب نبودن؛
- درد سمت راست بالای معده؛
- خارش؛
- ادرار تیره؛ یا
- یرقان (زردی پوست یا چشم).
عوارض جانبی اپیدیولکسر چیست ؟
- خواب آلودگی؛
- تغییر در اشتها یا وزن؛
- احساس ضعف یا خستگی؛
- عفونت ها (تب، علائم آنفولانزا، سرفه، تورم، قرمزی، خارش)؛
- اسهال؛
- مشکلات خواب (بی خوابی)؛
- کهیر؛ یا
- تست های غیر طبیعی عملکرد کبد
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
چه داروهای دیگری بر اپیدیولکس تأثیر می گذارد؟
استفاده از اپیدیولکس با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.
گاهی اوقات استفاده همزمان از برخی داروها بی خطر نیست. برخی از داروها می‌توانند بر سطوح خونی سایر داروهایی که مصرف می‌کنید تأثیر بگذارند، که ممکن است عوارض جانبی را افزایش دهد یا اثربخشی داروها را کاهش دهد.
در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:
- سایر داروهای تشنج (به ویژه کلوبازام یا والپروات)؛ یا
- محصولات مبتنی بر شاهدانه
این لیست کامل نیست. بسیاری از داروهای دیگر می توانند با کانابیدیول تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تعاملات ممکن در اینجا فهرست نشده اند. در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر دارویی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود بگویید.
اپیدیولکسر چیست
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !