داروی بریمونیدین چیست ؟ + عوارض و شرایط مصرف

داروی بریمونیدین چیست

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% برای کاهش فشار داخل چشم در بیماران مبتلا به گلوکوم با زاویه باز یا فشار خون بالا توصیه می شود.

اثر کاهش فشار داخل چشمی محلول بریمونیدین تارتارات 0.2% در برخی بیماران به مرور زمان کاهش می یابد. این کاهش اثر با زمان شروع متغیر در هر بیمار ظاهر می شود و باید به دقت تحت نظر باشد.

دوز و نحوه مصرف داروی بریمونیدین چیست؟

دوز توصیه شده یک قطره از محلول چشمی بریمونیدین تارتارات، 0.2% در چشم(های) آسیب دیده سه بار در روز با فاصله تقریباً 8 ساعت است.

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% را می توان همزمان با سایر داروهای موضعی چشمی برای کاهش فشار داخل چشم استفاده کرد. در صورت استفاده از بیش از یک فرآورده موضعی چشمی، محصولات باید حداقل با فاصله 5 دقیقه مصرف شوند.

اشکال دوز و نقاط قوت

محلول حاوی 2 میلی گرم در میلی لیتر بریمونیدین تارتارات.

موارد منع مصرف داروی بریمونیدین چیست ؟

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در بیماران با حساسیت مفرط به بریمونیدین تارتارات یا هر جزء از این دارو منع مصرف دارد. همچنین در بیمارانی که تحت درمان با مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAO) هستند، منع مصرف دارد.

نوزادان و نوزادان (زیر 2 سال)

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در نوزادان و نوزادان (زیر 2 سال) منع مصرف دارد .

واکنش های حساسیت مفرط

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در بیمارانی که در گذشته نسبت به هر یک از اجزای این دارو واکنش حساسیت نشان داده اند، منع مصرف دارد.

هشدارها و اقدامات احتیاطی داروی بریمونیدین چیست ؟

تشدید نارسایی عروقی

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% ممکن است سندرم های مرتبط با نارسایی عروقی را تشدید کند.

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در بیماران مبتلا به افسردگی، نارسایی مغزی یا عروق کرونر، پدیده رینود، افت فشار خون ارتواستاتیک یا ترومبوآنژیت انسدادی باید با احتیاط مصرف شود.

بیماری شدید قلبی عروقی

اگرچه محلول چشمی بریمونیدین تارتارات در مطالعات بالینی کمترین تأثیر را بر فشار خون بیماران داشت، اما در درمان بیماران مبتلا به بیماری شدید قلبی عروقی باید احتیاط کرد.
آلودگی محصولات چشمی موضعی پس از استفاده

گزارش هایی از کراتیت باکتریایی مرتبط با استفاده از ظروف با دوز چندگانه از محصولات موضعی چشمی گزارش شده است. این ظروف به طور ناخواسته توسط بیمارانی آلوده شده بودند که در بیشتر موارد، بیماری قرنیه همزمان یا اختلال در سطح اپیتلیال چشم داشتند .
استفاده با لنزهای تماسی

نگهدارنده موجود در محلول چشمی بریمونیدین تارتارات، 0.2%، بنزالکونیوم کلرید، ممکن است توسط لنزهای تماسی نرم جذب شود. به بیمارانی که از لنزهای تماسی نرم استفاده می کنند باید آموزش داده شود که حداقل 15 دقیقه پس از تزریق محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% برای قرار دادن لنزهای تماسی نرم صبر کنند.

واکنش های نامطلوب داروی بریمونیدین چیست ؟

عوارض جانبی جدی زیر در جای دیگری در برچسب توضیح داده شده است:

• تشدید نارسایی عروقی
• بیماری شدید قلبی عروقی
• آلودگی محصولات چشمی موضعی پس از استفاده

تجربه مطالعات بالینی

از آنجایی که مطالعات بالینی تحت شرایط بسیار متفاوتی انجام می شود، نرخ واکنش های نامطلوب مشاهده شده در مطالعات بالینی یک دارو را نمی توان به طور مستقیم با میزان در مطالعات بالینی یک داروی دیگر مقایسه کرد و ممکن است منعکس کننده نرخ های مشاهده شده در عمل نباشد.

• عوارض جانبی که تقریباً در 10 تا 30 درصد از افراد (به ترتیب نزولی) رخ می دهد: خشکی دهان، پرخونی چشم، سوزش و سوزش، سردرد، تاری، احساس جسم خارجی، خستگی/خواب آلودگی، فولیکول های ملتحمه، واکنش های آلرژیک چشمی، و خارش چشم. .
• عوارض جانبی که تقریباً در 3 تا 9 درصد از افراد (به ترتیب نزولی) رخ می دهد: رنگ آمیزی / فرسایش قرنیه، فتوفوبیا، اریتم پلک، درد/درد چشم، خشکی چشم، اشک ریزش، علائم تنفسی فوقانی، ادم پلک، ادم ملتحمه، سرگیجه، بلفاریت، سوزش چشم، علائم گوارشی، آستنی، سفید شدن ملتحمه، دید غیر طبیعی و درد عضلانی.
• عوارض جانبی کمتر از 3 درصد از بیماران گزارش شده است: پوسته شدن پلک، خونریزی ملتحمه، طعم غیرطبیعی، بی خوابی، ترشح ملتحمه، افسردگی، فشار خون بالا، اضطراب، تپش قلب/آریتمی، خشکی بینی و سنکوپ.

تجربه پس از بازاریابی

واکنش های زیر در طول استفاده پس از بازاریابی از محلول های چشمی بریمونیدین تارتارات در عمل بالینی شناسایی شده است. از آنجا که آنها به طور داوطلبانه از جمعیتی با اندازه ناشناخته گزارش می شوند، تخمین فراوانی را نمی توان انجام داد. واکنش هایی که انتخاب شده اند
برای درج به دلیل جدی بودن، فراوانی گزارش، ارتباط علت احتمالی با محلول های چشمی بریمونیدین تارتارات یا ترکیبی از این عوامل، عبارتند از:
• برادی کاردی. ورم ملتحمه؛ حساسیت مفرط؛ افت فشار خون؛ عنبیه; کراتوکونژونکتیویت سیکا؛ اشک ریزش افزایش یافته است. میوز; حالت تهوع؛ واکنش های پوستی (از جمله اریتم، خارش پلک، بثورات و اتساع عروق)؛ و تاکی کاردی
• آپنه، برادی کاردی، کما، افت فشار خون، هیپوترمی، هیپوتونی، بی حالی، رنگ پریدگی، افسردگی تنفسی و خواب آلودگی در نوزادانی که محلول های چشمی بریمونیدین تارتارات دریافت می کنند.

تداخلات دارویی داروی بریمونیدین چیست ؟

گلیکوزیدهای ضد فشار خون/قلبی

از آنجایی که محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% ممکن است فشار خون را کاهش دهد، در استفاده از داروهایی مانند داروهای ضد فشار خون و/یا گلیکوزیدهای قلبی با محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% احتیاط می شود.

داروهای مضعف CNS

اگرچه مطالعات تداخل دارویی خاصی با محلول چشمی بریمونیدین تارتارات انجام نشده است، 0.2٪، احتمال اثر افزایشی یا تقویت کننده با داروهای مضعف CNS (الکل، باربیتورات ها، مواد افیونی، آرام بخش ها یا بی حس کننده ها) باید در نظر گرفته شود.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

گزارش شده است که داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای اثر کاهش فشار خون کلونیدین سیستمیک را کاهش می دهند. مشخص نیست که آیا استفاده همزمان از این عوامل با محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در انسان می تواند منجر به تداخل در اثر کاهش فشار داخل چشم شود یا خیر. در بیمارانی که از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای استفاده می کنند که می توانند بر متابولیسم و جذب آمین های در گردش تأثیر بگذارند، احتیاط توصیه می شود.

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) ممکن است از نظر تئوری با متابولیسم بریمونیدین تداخل داشته باشند و به طور بالقوه منجر به افزایش عوارض جانبی سیستمیک مانند افت فشار خون شوند. در بیمارانی که از مهارکننده‌های MAO استفاده می‌کنند که می‌تواند بر متابولیسم و جذب آمین‌های در گردش تأثیر بگذارد، احتیاط توصیه می‌شود.

استفاده در جمعیت های خاص

بارداری

رده B بارداری: مطالعات تراتوژنیک در حیوانات انجام شده است.

بریمونیدین تارتارات هنگامی که به صورت خوراکی در طول روزهای 6 تا 15 بارداری در موش‌ها و روزهای 6 تا 18 در خرگوش تجویز می‌شد، تراتوژن نبود. بالاترین دوز بریمونیدین تارتارات در موش‌های صحرایی (2.5 میلی‌گرم/کیلوگرم در روز) و خرگوش‌ها (5 میلی‌گرم/کیلوگرم در روز) به ترتیب 375 برابر یا 19 برابر بیشتر از مقادیر مشابه برآورد شده در انسان‌های تحت درمان با AUC به دست آمد. محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2 درصد، یک قطره در یک چشم، دو بار در روز.

هیچ مطالعه کافی و به خوبی کنترل شده در زنان باردار وجود ندارد. با این حال، در مطالعات حیوانی، بریمونیدین از جفت عبور کرد و به میزان محدودی وارد گردش خون جنین شد.

از آنجایی که مطالعات تولید مثل حیوانی همیشه پاسخ انسان را پیش‌بینی نمی‌کنند، محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% تنها در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که منافع بالقوه برای مادر خطر بالقوه برای جنین را توجیه کند.

مادران شیرده

مشخص نیست که آیا بریمونیدین تارتارات در شیر انسان دفع می شود، اگرچه در مطالعات حیوانی نشان داده شده است که بریمونیدین تارتارات در شیر مادر دفع می شود. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی از محلول چشمی بریمونیدین تارتارات، 0.2% در نوزادان شیرده، باید با در نظر گرفتن اهمیت دارو برای مادر، تصمیم گیری در مورد قطع شیردهی یا قطع دارو گرفته شود.

استفاده در کودکان

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در کودکان زیر 2 سال منع مصرف دارد [به موارد منع مصرف (4.1) مراجعه کنید]. در طی نظارت پس از بازاریابی، آپنه، برادی کاردی، کما، افت فشار خون، هیپوترمی، هیپوتونی، بی حالی، رنگ پریدگی، افسردگی تنفسی و خواب آلودگی در نوزادانی که بریمونیدین دریافت می کنند گزارش شده است. ایمنی و اثربخشی بریمونیدین تارتارات در کودکان زیر 2 سال مورد مطالعه قرار نگرفته است.

در یک مطالعه بالینی به خوبی کنترل شده که در بیماران مبتلا به گلوکوم اطفال (سنین 2 تا 7 سال) انجام شد، شایع‌ترین عوارض جانبی مشاهده شده با محلول چشمی بریمونیدین تارتارات، 0.2٪ دوز سه بار در روز، خواب آلودگی (50 تا 83٪ در بیماران 2 تا 6 ساله) بود. سال) و کاهش هوشیاری. در کودکان 7 ساله (بیشتر از 20 کیلوگرم)، به نظر می رسد که خواب آلودگی کمتر اتفاق می افتد (25%). تقریباً 16% از بیمارانی که محلول چشمی بریمونیدین تارتارات مصرف می کردند، 0.2% به دلیل خواب آلودگی مطالعه را متوقف کردند.

استفاده در سالمندان

هیچ تفاوت کلی در ایمنی یا اثربخشی بین بیماران مسن و سایر بزرگسالان مشاهده نشده است.

جمعیت ویژه

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی مطالعه نشده است.

محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مطالعه نشده است. اثر دیالیز بر فارماکوکینتیک بریمونیدین در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مشخص نیست

مصرف بیش از حد

اطلاعات بسیار محدودی در مورد مصرف تصادفی بریمونیدین در بزرگسالان وجود دارد. تنها واکنش نامطلوب گزارش شده تا به امروز افت فشار خون بوده است. علائم مصرف بیش از حد بریمونیدین در نوزادان، نوزادان و کودکانی که بریمونیدین تارتارات را به عنوان بخشی از درمان پزشکی گلوکوم مادرزادی یا با بلع تصادفی خوراکی دریافت می‌کنند گزارش شده است. درمان مصرف بیش از حد خوراکی شامل درمان حمایتی و علامتی است. یک راه هوایی ثبت شده باید حفظ شود.

اطلاعات مشاوره بیمار

دست زدن به کانتینر
به بیماران آموزش دهید که محلول‌های چشمی، در صورت استفاده نادرست یا اگر نوک ظرف توزیع کننده با چشم یا ساختارهای اطراف تماس پیدا کند، ممکن است توسط باکتری‌های رایجی که عامل عفونت‌های چشمی شناخته می‌شوند، آلوده شوند. آسیب جدی به چشم و از دست دادن بعدی بینایی ممکن است در اثر استفاده از محلول های آلوده ایجاد شود [به هشدارها و اقدامات احتیاطی (5.3) مراجعه کنید]. پس از استفاده همیشه درپوش را تعویض کنید. اگر رنگ محلول تغییر کرد یا کدر شد، از آن استفاده نکنید. پس از تاریخ انقضای درج شده روی بطری از محصول استفاده نکنید.

چه زمانی به دنبال مشاوره پزشک باشید
به بیماران توصیه کنید که در صورت انجام عمل جراحی چشم یا ایجاد یک بیماری بینابینی چشمی (مثلاً ضربه یا عفونت)، باید فوراً در مورد استفاده مداوم از ظرف چند دوز حاضر با پزشک مشورت کنند.

استفاده با لنزهای تماسی
به بیماران توصیه کنید که لنزهای تماسی باید قبل از تزریق محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2٪ برداشته شوند و ممکن است 15 دقیقه پس از تجویز آن مجدداً وارد شوند.

با سایر داروهای چشمی استفاده شود
به بیماران توصیه کنید که در صورت استفاده از بیش از یک داروی موضعی چشمی، داروها باید با فاصله حداقل پنج دقیقه تجویز شوند.

پتانسیل کاهش هوشیاری ذهنی
مانند سایر داروهای مشابه، محلول چشمی بریمونیدین تارتارات 0.2% ممکن است در برخی بیماران باعث خستگی و/یا خواب آلودگی شود. به بیمارانی که درگیر فعالیت های خطرناک بالقوه کاهش هوشیاری ذهنی هستند، احتیاط کنید.

داروی بریمونیدین چیست

ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !