داروی دیکلوفناک
دیکلوفناک یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است. این دارو با کاهش موادی در بدن که باعث درد و التهاب می شود عمل می کند.
دیکلوفناک برای درمان دردهای خفیف تا متوسط یا علائم و نشانه های آرتروز یا آرتریت روماتوئید استفاده می شود. ولتارن همچنین برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان اندیکاسیون دارد. از برند کاتافلام این دارو برای درمان دردهای قاعدگی نیز استفاده می شود.
پودر دیکلوفناک (کامبیا) برای درمان حمله سردرد میگرنی استفاده می شود. کامبیا فقط سردردی را درمان می کند که قبلاً شروع شده است. از سردرد جلوگیری نمی کند یا تعداد حملات را کاهش نمی دهد.
هشدارهای داروی دیکلوفناک
اگر سابقه واکنش آلرژیک به آسپرین یا NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) دارید، نباید از دیکلوفناک استفاده کنید.
دیکلوفناک می تواند خطر حمله قلبی یا سکته کشنده را افزایش دهد، به خصوص اگر از آن برای مدت طولانی استفاده می کنید یا دوزهای بالا مصرف می کنید، یا اگر بیماری قلبی دارید. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.
دیکلوفناک همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط می تواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، به ویژه در افراد مسن رخ دهد.
قبل از مصرف این دارو
دیکلوفناک می تواند خطر حمله قلبی یا سکته کشنده را افزایش دهد، حتی اگر هیچ فاکتور خطری نداشته باشید. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.
دیکلوفناک همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط می تواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، به ویژه در افراد مسن رخ دهد.
اگر به دیکلوفناک حساسیت دارید یا پس از مصرف آسپرین یا NSAID تا به حال حمله آسم یا واکنش آلرژیک شدید داشته اید، نباید از دیکلوفناک استفاده کنید.
از کامبیا برای درمان سردرد خوشه ای استفاده نکنید. اگر به گوشت گاو یا پروتئین گاو حساسیت دارید از Zipsor استفاده نکنید.
برای اطمینان از بی خطر بودن این دارو برای شما، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری قلبی، فشار خون بالا؛
- زخم یا خونریزی در معده شما؛
- آسم؛
- بیماری کبد یا کلیه؛ یا
- اگر سیگار می کشید
دیکلوفناک می تواند بر تخمک گذاری تاثیر بگذارد و ممکن است در زمانی که از این دارو استفاده می کنید، باردار شدن سخت تر باشد.
اگر باردار هستید، نباید دیکلوفناک مصرف کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. مصرف NSAID در 20 هفته آخر بارداری می تواند باعث مشکلات جدی قلبی یا کلیوی در جنین و عوارض احتمالی بارداری شما شود.
ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.
مصرف دیکلوفناک برای افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.
چگونه باید دیکلوفناک مصرف کنم؟
دیکلوفناک را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارویی را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. از کمترین دوزی که در درمان بیماری شما موثر است استفاده کنید.
مارک های مختلف دیکلوفناک حاوی مقادیر متفاوتی از دیکلوفناک هستند و ممکن است کاربردهای متفاوتی داشته باشند. اگر برند خود را تغییر دهید، نیازهای دوز شما ممکن است تغییر کند. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد میزان مصرف دارو دنبال کنید. اگر در مورد برندی که در داروخانه دریافت می کنید، سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.
قرص را به طور کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن یا شکستن آن خودداری کنید.
زورولکس را با معده خالی، حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف کنید.
فرم پودر این دارو (کامبیا) را با 1 تا 2 اونس آب حل کنید. از هیچ نوع مایع دیگری استفاده نکنید. این مخلوط را هم بزنید و بلافاصله تمام آن را بنوشید. کامبیا اگر آن را با معده خالی مصرف کنید بهترین نتیجه را دارد.
اگر پس از مصرف کامبیا سردرد به طور کامل برطرف نشد، با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت استفاده طولانی مدت از دیکلوفناک، ممکن است به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.
در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. بطری را در صورت عدم استفاده محکم بسته نگه دارید.
اطلاعات دوز داروی دیکلوفناک
دوز معمول بزرگسالان برای استئوآرتریت:
کپسول اسید آزاد دیکلوفناک: 35 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز
قرص دیکلوفناک پتاسیم رهش فوری: 50 میلی گرم خوراکی 2 یا 3 بار در روز
قرص دیکلوفناک سدیم با پوشش روده: 50 میلی گرم خوراکی 2 یا 3 بار در روز یا 75 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز.
حداکثر دوز: 150 میلی گرم در روز
قرص دیکلوفناک سدیم طولانی رهش: 100 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
استفاده: برای تسکین علائم و نشانه های آرتروز.
دوز معمول بزرگسالان برای اسپوندیلیت آنکیلوزان:
قرص دیکلوفناک سدیم با پوشش روده و تاخیر رهش: 25 میلی گرم خوراکی 4 بار در روز. در صورت لزوم، دوز 25 میلی گرمی اضافی ممکن است قبل از خواب تجویز شود
حداکثر دوز: 125 میلی گرم در روز
استفاده: برای استفاده حاد یا طولانی مدت در تسکین علائم و نشانه های اسپوندیلیت آنکیلوزان.
دوز معمول بزرگسالان برای دیسمنوره:
قرص رهش فوری دیکلوفناک پتاسیم: 50 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز
نظرات: دوز اولیه 100 میلی گرم خوراکی و به دنبال آن دوزهای خوراکی 50 میلی گرم ممکن است تسکین بهتری را برای برخی بیماران فراهم کند. درمان را با ظهور اولین علائم شروع کنید و چند روز ادامه دهید.
مصرف: برای تسکین علائم و نشانه های دیسمنوره اولیه.
دوز معمول بزرگسالان برای آرتریت روماتوئید:
قرص دیکلوفناک پتاسیم رهش فوری: 50 میلی گرم خوراکی 3 یا 4 بار در روز
قرص دیکلوفناک سدیم با پوشش روده و تاخیر رهش: 50 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز یا 75 میلی گرم خوراکی دو بار در روز.
حداکثر دوز: 225 میلی گرم در روز
قرص دیکلوفناک سدیم طولانی رهش: 100 میلی گرم خوراکی یک بار در روز
حداکثر دوز: 100 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز. این برای بیماران نادری است که مزایای آن بیشتر از خطرات بالینی است.
برای تسکین علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید
دوز معمول بزرگسالان برای میگرن:
دیکلوفناک پتاسیم برای بسته های محلول خوراکی: 50 میلی گرم (1 بسته) خوراکی یک بار
نظرات: این دارو برای درمان پیشگیرانه میگرن یا برای استفاده در سردردهای خوشه ای توصیه نمی شود. ایمنی و اثربخشی دوز دوم ثابت نشده است.
استفاده: برای درمان حاد میگرن با یا بدون اورا.
دوز معمول بزرگسالان برای درد:
دهانی:
کپسول دیکلوفناک پتاسیم پر از مایع: 25 میلی گرم خوراکی 4 بار در روز
کپسول اسید آزاد دیکلوفناک: 18 میلی گرم یا 35 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز
قرص دیکلوفناک پتاسیم رهش فوری: 50 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز. دوز اولیه 100 میلی گرم خوراکی و به دنبال آن دوزهای خوراکی 50 میلی گرم ممکن است در برخی بیماران تسکین بهتری ایجاد کند.
تزریقی:
37.5 میلی گرم بولوس وریدی در مدت 15 ثانیه هر 6 ساعت در صورت نیاز برای درد
حداکثر دوز: 150 میلی گرم در روز
نظر: بیماران باید قبل از تجویز IV این دارو به خوبی هیدراته شوند تا خطر عوارض کلیوی کاهش یابد.
موارد استفاده: برای مدیریت درد حاد خفیف تا متوسط (خوراکی، IV) و درد متوسط تا شدید به تنهایی یا در ترکیب با مسکن های مخدر (IV).
اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی برنامه ریزی شده فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. برای جبران دوز فراموش شده داروی اضافی مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید
از چه چیزی باید اجتناب کرد
از نوشیدن الکل خودداری کنید. ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد.
از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها خودداری کنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
قبل از استفاده از داروهای دیگر برای درد، تب، تورم یا علائم سرماخوردگی/آنفولانزا از پزشک یا داروساز سوال کنید. آنها ممکن است حاوی موادی شبیه دیکلوفناک (مانند آسپرین، ایبوپروفن، کتوپروفن یا ناپروکسن) باشند.
عوارض جانبی داروی دیکلوفناک
در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به دیکلوفناک (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش چشم، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا بنفش همراه با اورژانس کمک پزشکی کنید. ایجاد تاول و لایه برداری).
اگر واکنش دارویی جدی دارید که می تواند بسیاری از قسمت های بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، مصرف دیکلوفناک را متوقف کنید و به دنبال درمان پزشکی باشید. علائم ممکن است شامل بثورات پوستی، تب، غدد متورم، دردهای عضلانی، ضعف شدید، کبودی غیرمعمول، یا زرد شدن پوست یا چشمان شما باشد.
اگر علائم حمله قلبی یا سکته مغزی دارید، از کمک فوری پزشکی استفاده کنید: درد قفسه سینه که به فک یا شانه شما گسترش می یابد، بی حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن، تکلم نامفهوم، احساس تنگی نفس.
مصرف این دارو را متوقف کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- اولین علامت هر بثورات پوستی، مهم نیست که چقدر خفیف باشد.
- علائم شبه آنفولانزا؛
- مشکلات قلبی – تورم، افزایش وزن سریع، احساس تنگی نفس؛
- مشکلات کلیوی – ادرار کم یا بدون ادرار، ادرار دردناک یا دشوار، تورم در بازوها یا پاها، احساس خستگی یا تنگی نفس.
- مشکلات کبدی – تهوع، اسهال، درد معده (سمت راست بالا)، خستگی، خارش، ادرار تیره، یرقان (زردی پوست یا چشم). یا
- علائم خونریزی معده – مدفوع خونی یا قیری، سرفه خونی یا استفراغی که شبیه تفاله قهوه است.
عوارض جانبی رایج دیکلوفناک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سوء هاضمه، گاز، حالت تهوع، استفراغ، درد معده؛
- اسهال، یبوست؛
- سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی؛
- تست های آزمایشگاهی غیر طبیعی؛
- خارش، عرق کردن؛
- گرفتگی بینی؛
- افزایش فشار خون؛ یا
- تورم یا درد در بازوها یا پاهای شما.
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
چه داروهای دیگری بر دیکلوفناک تأثیر می گذارد؟
اگر داروی ضد افسردگی مصرف می کنید، قبل از استفاده از دیکلوفناک از پزشک خود سوال کنید. مصرف برخی داروهای ضد افسردگی همراه با NSAID ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.
در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:
- داروهای قلب یا فشار خون، از جمله یک دیورتیک یا “قرص آب”؛
- سایر اشکال دیکلوفناک (Arthrotec، Flector، Pennsaid، Solaraze، Voltaren Gel)؛
- رقیق کننده خون – وارفارین، کومادین، جانتوون؛ یا
- سایر NSAID ها – آسپرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره.
این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با دیکلوفناک تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.
سوالات متداول داروی دیکلوفناک
آیا می توان متوکاربامول را با دیکلوفناک مصرف کرد؟
هیچ تداخل دارویی شناخته شده ای بین متوکاربامول و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند دیکلوفناک وجود ندارد. ممکن است متوکاربامول و دیکلوفناک را با هم مصرف کنید. از آنجایی که ممکن است باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شود، متوکاربامول با سایر داروهایی که اثرات مشابهی دارند، مانند الکل و داروهایی که اختلالات خواب را درمان می کنند، تداخل دارد.
داروی دیکلوفناک
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !