بهترین فیلم های خارجی

همانطور که بونگ جون هو، کارگردان Parasite اکنون به گفتن معروف است، “هنگامی که بر سد بلند یک اینچی زیرنویس ها غلبه کنید، با فیلم های شگفت انگیز بیشتری آشنا خواهید شد.”

Violet Evergarden: The Movie (2020)

ویولت اورگاردن بر اساس سریال ۱۳ قسمتی به همین نام، داستان ویولت را روایت می‌کند. کاتبی که در زمانی که هنوز تلفن و کامپیوتر وجود نداشت، مأمور به نوشتن نامه می‌شود. ویولت که از زمان حضورش در جنگ شوکه شده بود، به‌طور استثنایی رواقی است، مگر زمانی که گیلبرت، مافوق نظامی‌اش و معشوقه‌اش را به یاد می‌آورد. کلمات جدایی او “دوستت دارم” بود، و ویولت از آن زمان در نامه هایش معنای این عبارت را بررسی می کند.

طرفداران این سری هیچ مشکلی برای دنبال کردن وقایع فیلم نخواهند داشت. اما اگر بدون مواجهه قبلی با این فرنچایز در سرما هستید، ممکن است کمی طول بکشد تا با دنیای آن وفق دهید. Leidenschaftlich خیالی بیش از ادغام چند فرهنگ تا بازتابی از یک فرهنگ، مملو از شهروندان ژاپنی زبان، با لباس‌های متاثر از امروزی، با معماری و مناظری است که می‌توانست در اروپای غربی دهه ۱۸۰۰ جا بیفتد. در این زمینه، ویولت تلاش می کند تا زندگی خود را به عنوان یک نویسنده از سر بگیرد. زندگی اغلب آسان به نظر نمی رسد. به خصوص زمانی که PTSD به شکل شوک ها و بازگشت های دردناک ظاهر می شود. اما همانطور که او متوجه می شود، ممکن است دوست داشتن حتی سخت تر باشد. ویولت اورگاردن، داستانی از خودبخشی و جعل کردن، علیرغم همه احتمالات، سرود متحرکی از زندگی و عشق در زمان جنگ است.

Retablo (2017)

سگوندو چهارده ساله در آرزوی این است که درست مثل پدرش نوئه، یک تابلوساز محترم در شهر کوچکشان در پرو باشد. شاگرد نوجوان از هر حرکت و دستور نوئه پیروی می کند. یعنی تا اینکه یک روز حقیقت تکان دهنده ای در مورد هویت نوئه کشف می کند. سگوندو آسیب دیده، عصبانی و به‌طور باورنکردنی گیج شده، شروع به جدایی از خانواده‌اش و همچنین از زندگی‌ای می‌کند که فکر می‌کرد می‌خواهد زندگی کند.

رتابلو فیلمی آرام اما پرجنب‌وجوش است که در محلی‌های پرو اتفاق می‌افتد و به زبان بومی این کشور، کچوا صحبت می‌شود. گفت‌وگوی محدود آن به طرز هوشمندانه‌ای نشان‌دهنده سکوت خود مردم در مورد ایده‌های جنسیتی است. اگرچه خود جنبش‌ها – از احزاب سنتی گرفته تا دعواهای نوجوانان – در مورد مردانگی، محافظه‌کاری و خطرات افراط در آنها حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. Retablo ممکن است برای برخی ساعت دشوار باشد، اما به همان اندازه ضروری و روشنگر است.

Classmates Minus (2021)

کندتر و عجیب‌تر از بسیاری از کمدی‌هایی است که ممکن است به آن‌ها عادت داشته باشید. اما هنوز هم دل‌های زیادی در روشی که همکلاسی‌ها منهای امیدها و آرزوهای از بین رفته شخصیت‌های اصلی خود را دنبال می‌کنند، وجود دارد. در زیر تمام آرزوهای کلیشه‌ای مردانه برای کنترل و برآورده کردن آرزوهای عاشقانه، ایده‌های قدرتمندی در اینجا وجود دارد که چگونه یک اقتصاد خسته و فرهنگ سیاسی خسته‌شده می‌تواند افراد میانسالی را به افراد کاملاً متفاوت تبدیل کند. نویسنده/کارگردان، هوانگ هسین یائو، روایتی را برای فیلم خود ارائه می‌کند. اما به جای اینکه حواس‌پرتی یا خودپسند باشد، حرف‌هایش سطحی از همدردی لازم را به هر چیزی که روی پرده می‌بینیم اضافه می‌کند.

Just Another Love Story (2007)

این تریلر دانمارکی درباره مردی است که با یک زن تصادف می کند و به محض ملاقات با او در بیمارستان، توسط خانواده ثروتمندش با دوست پسرش اشتباه گرفته می شود.

مرد مورد بحث جوناس است. یک پسر خانواده با دو فرزند شاد که او نیز در یک کتاب درسی بحران میانسالی را پشت سر می گذارد. بنابراین وقتی متوجه می‌شود که جولیا حافظه‌اش را از دست داده و به او علاقه نشان می‌دهد، وارد نقش دوست پسرش می‌شود.

همه چیز خیلی سریع بالا می رود. هم وقتی جولیا شروع به بازیابی بخشی از حافظه خود می کند و هم دوست پسر واقعی او می رسد. اگر به نوآرهای اسکاندیناوی مانند Headhunters علاقه دارید، این را دوست خواهید داشت.

Eternal Summer (2006)

اگرچه تابستان ابدی نمی تواند به طور کامل با شخصیت های عجیب و غریب خود درگیر شود . شاید به دلیل انتشار آن در اواسط دهه 2000 – هنوز مطالعه شخصیت های جالب تری از آنچه شما انتظار دارید انجام می دهد. این عاشقانه بین سه دوست مدرسه ای بیش از این است که دو جفت عاشقانه را در برابر یکدیگر قرار دهند. احساسات ناخواسته، رازهای ناگفته و هویت‌هایی که دائماً در جریان هستند. تابستان ابدی را فقط به خاطر روشی که این افراد سعی می‌کنند حول احساسات یکدیگر برقصند، جذاب می‌کنند. و از آنجایی که با رنگ‌های خاموش فیلم‌سازی دیجیتال اولیه فیلم‌برداری شده است، این داستان عاشقانه‌ای است که به شکلی که به نظر می‌رسد غمگین‌تر می‌شود.

The African Doctor

در این فیلم فرانسوی که بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است. به یک فارغ التحصیل رشته پزشکی از کنگو به عنوان پزشک به رئیس جمهور زئیر پیشنهاد می شود. او قبول نمی کند و در عوض تصمیم می گیرد به شهری کوچک در فرانسه نقل مکان کند تا بتواند تابعیت فرانسه را بگیرد و آینده ای بهتر برای فرزندانش تضمین کند.

داستان که از سال 1975 شروع می شود، در دهکده ای می گذرد که مردم هرگز یک سیاه پوست را ندیده بودند. دکتر سیئولو در پاسخ به آن می‌گوید: «پس چی؟ حالا آنها خواهند کرد.»

تقابل فرهنگ هم روستاییان با تازه واردهاست و هم برعکس. سیلو به خانواده‌اش می‌گوید که در دهکده‌ای «شمال پاریس» استخدام شده است. اما تنها چیزی که می‌شنوند «پاریس» است، اما از وضعیت روستای بارانی و گل‌آلود حومه شوکه می‌شوند.

Omar (2013)

از خود بپرسید که قبلاً چند فیلم فلسطینی دیده اید؟ شما می خواهید به این نامزد هوشمند و پر پیچ و خم جایزه اسکار توسط هانی ابواسد، کارگردان برنده گلدن گلوب، فرصتی بدهید تا پاسخ شما را تغییر دهد. عمر، یک نانوای فلسطینی، از دیوار کرانه باختری بالا می رود تا معشوق خود نادیا را ببیند که می خواهد با او ازدواج کند. زمانی که سربازان اسرائیلی او را می گیرند و تحقیر می کنند، در تیراندازی به یک سرباز اسرائیلی دخالت می کند و در نهایت دستگیر می شود و با یک حکم بسیار طولانی مواجه می شود. بعداً، انگیزه‌های اسیرکنندگان او و انگیزه‌های او در سیاست، دوستی، اعتماد و عشق درهم می‌آید. Omar یک درام جنایی بسیار واقع گرایانه و جذاب است که نمی خواهید آن را از دست بدهید.

بهترین فیلم های خارجی : Dear Ex (2018)

Dear Ex یک درام خانوادگی است که به بررسی مسائل LGBT+ در تایوان معاصر می پردازد. به همان اندازه که فیلمی در مورد چگونگی کنار آمدن مردم با از دست دادن است، پرتره ای قدرتمند، دلچسب و صمیمی از رابطه بین جی و سونگ ژنگیوان و همه موانعی است که با آن روبرو هستند.

در حالی که مضامین Dear Ex سنگین هستند، کارگردان به لطف دیالوگ های طنز و شوخ، تجربه تماشا را برای مخاطب آسان می کند. در همین حال، تاریخچه بین جی و سونگ ژنگوان به شیوه ای بسیار زیبا و تقریباً شاعرانه آشکار می شود و در پایان فیلم متوجه می شویم که هرکسی نوع خود را می بخشد. روشی که شخصیت‌ها بدون زحمت نشان می‌دهند که عشق چیزی فراتر از جنسیت است قابل تحسین است، و دیدن اینکه چگونه هر کسی در پایان فیلم بخشش خاص خود را می‌گیرد، چه از جانب خودش باشد و چه از جانب دیگران، بسیار عالی است.

بهترین فیلم های خارجی : A Cop Movie (2021)

در فیلم مکزیکی A Cop Movie، کارگردان آلونسو رویزپالاسیوس، واقعیت و داستان، مستند و روایت را در هم می آمیزد تا داستان ترزا و مونتویا، دو افسر پلیس را تعریف کند که رویاهایشان با فساد تجارتشان از بین می رود و در نهایت عشق پیدا می کنند. راحتی در یکدیگر

Ruizpalacios در ساختار دادن به این داستان ژانر-خم‌کننده ریسک‌های هیجان‌انگیزی را متحمل می‌شود – داستان‌ها را به بخش‌هایی تقسیم می‌کند، بین داستان‌های وحشتناک واقعی و جذاب غیرواقعی می‌پرد. با وجود تمام مانورهای تجربی که او انجام می دهد، همیشه ترزا و مونتویا خط اصلی هستند: به ویژه، عشق آنها به یکدیگر و به مؤسسه ای که در یک دنیای ایده آل باید از آنها و افرادی که قول داده بودند از آنها محافظت کند حمایت می کرد.

به اعتبار خود، به جای اینکه صرفاً نیروی پلیس جنجالی را انسانی کند، فیلم پلیسی برخی نکات ظریف و ضروری را به تصویر بزرگ اضافه می کند. در پایان روز، آنها هیچ تفاوتی با سایر کارگرانی که دستمزد کمتری دارند، ندارند که به شدت برای تامین هزینه های خود تلاش می کنند. یک فیلم پلیسی این واقعیت را پنهان نمی‌کند که پلیس، مانند بسیاری از کارگران دیگر، در یک سیستم پوسیده گیر کرده است که مدت‌هاست برای یک تعمیر اساسی به پایان رسیده است.

بهترین فیلم های خارجی : Happy as Lazzaro (2018)

این فیلم در حومه دهه 1970 ایتالیا اتفاق می‌افتد، این فیلم عجیب و غریب است که پر از پیچش‌های داستانی است.

لازارو یک کارگر متعهد در یک املاک دخانیات است. روستای او مدیون یک مارکیز بوده و مثل بقیه بدون مزد و در شرایط سخت کار می کند.

لازارو با پسر مارکیز دوست می شود که در اقدامی شورشی علیه مادرش تصمیم می گیرد دزدی خود را جعل کند. این دو در داستانی که رئالیسم جادویی را با تفسیر اجتماعی مخلوط می کند، دوستی بعید تشکیل می دهند.

بهترین فیلم های خارجی

ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !

About The Author

stansuperjunior

See author's posts