غمگین ترین فیلم های جهان

با وجود گزینه های بسیار زیادی که در اختیار داریم، چرا هنوز به دنبال فیلم هایی هستیم که ما را افسرده می کنند؟ فیلم‌های غم‌انگیز هر چقدر هم که غیر سازنده به نظر می‌رسند – وقتی به خوبی مدیریت شوند – باز هم نسخه‌ای ضروری را ارائه می‌کنند که نمی‌توان آن را در ساعت‌ها محتوای با احساس خوب یافت. بنابراین، در حالی که ممکن است برای نشستن و پردازش بسیاری از فیلم‌های موجود در این فهرست که ما گردآوری کرده‌ایم، باید روحیه خاصی داشته باشید، اما درس‌های عمیقی همچنان در انتظار تماشاگر صبور و با دقت است.

Entre Nos (2009)

یک مادر و دو فرزندش از کلمبیا به کوئینز، نیویورک نقل مکان می کنند تا به پدر ملحق شوند. به محض رسیدن، او آنها را رها می کند و به میامی نقل مکان می کند.

بدون هیچ خانواده‌ای برای بازگشت، به سختی انگلیسی صحبت کردن، سیستم رفاه اجتماعی ناموجود و دو بچه کوچک که نیاز به مراقبت دارند. مادر به سرعت گزینه های خود را تمام می کند. ابتدا سعی می‌کند امپانادا را در خیابان بفروشد. سپس سعی می‌کند به یک کارگر موقت تبدیل شود، اما ترکیبی از موانع همچنان بر سر راه قرار می‌گیرد.

Entre Nos درباره بی‌ثباتی تجربه مهاجر است: در مورد اینکه چقدر سریع ممکن است همه چیز اشتباه پیش برود. اما این نیز در مورد این است که چگونه غرایز بقا و عشق مادرانه می توانند در برابر ناامیدی کامل بایستند.

Bull (2019)

گاو یک درام تلخ و ترسناک است که اجرای فوق‌العاده‌ای توسط راب مورگان در نقش یک گاوباز را به نمایش می‌گذارد. در یک حومه فقیر هوستون، او نقش یک مرد سیاهپوست سالخورده و تنها را بازی می کند که برای زنده ماندن هر کاری می کند. او نژادپرستی بی امان را کنار می گذارد، حتی در مواقعی که تهدید کننده زندگی است سوار می شود و جوجه هایی را پرورش می دهد تا آنها را بفروشد. همسایه همسایه او یک مادربزرگ است که از بچه های دخترش در حالی که دخترش در زندان است مراقبت می کند. یک روز یکی از این نوه ها به جوجه ها آسیب می رساند و خانه آبه را خراب می کند و باعث درگیری آنها می شود.

غمگین ترین فیلم های جهان : Sami Blood

این داستان بلوغ در زمان حال شروع می شود. جایی که ال مارجا، که اکنون یک مادربزرگ است، با اکراه به مراسم خاکسپاری خواهرش که توسط جامعه قدیمی سامی بومی او در شمال سوئد برگزار می شود، می رود. درک بی میلی او مستلزم بازگشت به زمانی است که ال مارجا 14 ساله بود و در حال آماده شدن برای رفتن به مدرسه شبانه روزی با خواهر کوچکش بود. این مدارس مؤسسات نژادپرستانه ای بودند که کودکان سامی را با فرهنگ و زبان سوئدی ادغام می کردند . در عین حال چشم انداز آنها را برای تحصیل بیشتر محدود می کردند. ال مارجا و خواهرش تصمیم گرفتند به این تبعیض به دو روش کاملاً متفاوت پاسخ دهند که این فیلم بدون قضاوت به بررسی آن می‌پردازد. عملکرد مرکزی دختر جوان باورنکردنی است.

غمگین ترین فیلم های جهان : A Better Life (2011)

دمیان بیچیر برای بازی در این فیلم که در آن نقش یک مهاجر و پدر غیرقانونی را بازی می کند، نامزد دریافت جایزه اسکار شد. ممکن است از خود بپرسید “آن کیست؟”، اما به من اعتماد کنید پس از تماشای این فیلم این کار را نخواهید کرد. مهربانی، پیچیدگی و اصالتی که او به این داستان می آورد بی نظیر است.

یک زندگی بهتر درباره تجربه مهاجر غیرقانونی است، در مورد مرز بین ترس از گرفتار شدن و آرزو برای آینده ای بهتر. فیلم عالی و مهمی است

غمگین ترین فیلم های جهان : The Banshees of Inisherin (2022)

The Banshees of Inisherin یک فیلم کمدی تاریک ایرلندی است که با جدایی دوستان دیرینه پادریک (کالین فارل) و کولم (برندان گلیسون) آغاز می شود. پادریک با بیزاری از جدایی ناگهانی، سعی می کند رابطه آنها را ترمیم کند. اما به جای رسیدن به حسن نیت، ناخواسته ناآرامی های بیشتری را در شهر کوچک آنها Inisherin به راه می اندازد. این فیلم که در سال 1923 در پس زمینه جنگ داخلی ایرلند می گذرد، به عنوان یک افسانه درباره عواقب جنگ دوچندان می شود.

آخرین باری که فارل و گلیسون با هم بودند در فیلم هیجان‌انگیز تخصصی در بروژ بود، و دیدار مجدد آنها در Banshees of Inisherin نشان می‌دهد که جفت آنها چقدر قدرتمند و پر از شیمی است. آنها یک چرخش حذفی است، اما از تنها چیز خوب فیلم نیز فاصله زیادی دارد. بانشی های اینشرین که مملو از تصاویر فوق العاده سرسبز روستایی ایرلند، بازی های قوی از بازیگران کاملا ایرلندی و فیلمنامه ای هوشمندانه از نویسنده و کارگردان مارتین مک دونا است. ساعتی تاثیرگذار است که مدت ها پس از پخش تیتراژ به شما چیزهای زیادی برای باز کردن بسته بندی می دهد.

غمگین ترین فیلم های جهان : Biutiful (2010)

تا به حال به این فکر کرده اید که وقتی با این واقعیت روبرو شوید که مرگ در شرف آمدن است چقدر زندگی شما تغییر خواهد کرد؟ این طبیعی است و تقریباً آنقدر زندگی را تغییر نمی دهد که گفته می شود فقط چند لحظه دیگر برای زندگی دارید. به دلیل یک بیماری لاعلاج، اوکسبال (خاویر باردم) به این وضعیت سوق داده می شود . سعی می کند اشتباهات خود را در پی بارسلونا مدرن اصلاح کند. این ملودرام با بازی غیرزمینی باردم به عنوان تنها قهرمان داستان که عشق فداکارانه یک پدر ویران شده و در حال مرگ را به فرزندانش نشان می‌دهد – که با فیلم‌برداری شبیه هیچ فیلم دیگری نیست، فوق‌العاده زیباست. به کارگردانی گونزالس ایناریتو (بابل، مرد پرنده، بازگشته).

Three Minutes: A Lengthening (2022)

در این مستند توسط بیانکا استیگتر، یک ویدیوی خانگی سه دقیقه‌ای از یک شهر یهودی غیرقابل توصیف در لهستان با جزئیات بسیار مورد بررسی قرار می‌گیرد تا تاریخ و بشریت پشت آن آشکار شود. درست قبل از هولوکاست گرفته شده است. این یکی از معدود شواهد باقی مانده از زندگی این شهر قبل از نابودی جمعیت آن در جنگ است. و به این ترتیب فیلم در این مستند تکرار و کشیده می شود. زیرا به قول راوی «تا زمانی که ما تماشا می کنیم، تاریخ هنوز تمام نشده است» و مردم هنوز رفته اند.

گلن کورتز، نوه شخصی که فیلم خانگی را گرفته است، این وظیفه را بر عهده می گیرد تا تاریخ شهر و شهروندان آن را بررسی کند. آنها چه بودند و چه شدند. نتایج اغلب تلخ و ناراحت کننده هستند و ویرایش وهم آلود آنها را با تأثیر بسیار خوبی مطابقت می دهد. اما زمانی که فیلم آزاردهنده نباشد، فیلم به طرز عجیبی امیدوارکننده است . برای آینده ای که گذشته خود را به یاد می آورد و آن را به شیوه های معناداری حفظ می کند. این احساس را با مشاهدات شاعرانه خود راوی همراه کنید، و مرثیه ای قدرتمند در مورد از دست دادن و حافظه خواهید داشت.

Midsommar (2019)

ممکن است در مورد این فیلم مورد علاقه منتقدان در سال 2019 از کلیپ هایی مانند این که یک بچه در حال فرار از سینما در حین نمایش فیلم می دود، شنیده باشید. کپشن می‌خواند: «بیلی کوچولو از در بیرون زد.»

شما هم می خواهید همین کار را بکنید. یک دختر جوان پس از از دست دادن خواهر و والدینش در یک حادثه، به سفری به سوئد می رود تا مراسمی را در یک کمون عجیب و غریب که هر 90 سال یک بار اتفاق می افتد، انجام دهد. تصور این فرقه از مرگ و سنت های آنها با اندوه دختر تلاقی می کند و هیولاهای غیرقابل تصوری را ایجاد می کند.

توجه: در حالی که برخی از خوانندگان فیلم را به دلیل ترسیم آن تحسین می کنند، اگر از حملات پانیک رنج می برید توصیه می کنم که آن را تماشا نکنید.

The Magdalene Sisters (2002)

این حماسه‌ای تکان‌دهنده است که بر اساس وضعیت اسفبار زنانی است که به آنها برچسب «افتاده» داده شده است که خشک‌شویی مجدلیه در ایرلند نگهداری می‌شود. فیلم از همان دقیقه اول گلوی شما را می‌گیرد و احساس بی‌عدالتی نسبت به زنان که مشخصه تمام طول فیلم است. به ندرت به شما اجازه می‌دهد تا از پیچیدگی‌های عاطفی که هر شخصیت نشان می‌دهد، قدردانی کنید.

داستان‌های مارگارت، برنادت و رز و افرادی که در رخت‌شویخانه مگدالن ملاقات می‌کنند، شما را مجبور می‌کند در طول فیلم بارها و بارها بپرسید: «چرا؟» و “آنها برای چه کسی هستند؟”. شما در احساس خشم برنادت، در شفقت رز و ترس شدید مارگارت از کلیسا، از صحبت کردن و درخواست عدالت شریک خواهید بود. به حدی که حتی ممکن است متوجه شوید که با درک مشکوک کریسپینا از واقعیت همذات پنداری می کنید (یا حداقل درک می کنید). بدتر از همه، تشکیلات مؤمن کاتولیک که این چنین بود، ریاکاری و فساد در همه رگ های آن جریان داشت، و به شوک و کینه ای که نسبت به اسیرکنندگان قهرمانان ما، به دلیل نبود کلمه ای بهتر، ایجاد می کند، می افزاید.

خواهران مجدلیه ادای احترامی است به یکی از فصل های فراموش شده در تاریخ طولانی بی عدالتی در حق زنان و در آن فصل کاملاً تکان دهنده. در عین حال که قلب شما را نیز گرم می کند، کاملاً وحشتناک نیست.

Bones and All (2022)

صادقانه، زیبا و لطیف، «استخوان‌های لوکا گوادانینو و همه چیز» چیزهای زیادی است: یک فیلم سفر جاده‌ای که بیابان‌های غرب میانه دهه 1980 آمریکا را فرا می‌گیرد. داستانی از سن بلوغ که دو فرد خارجی را در دنیایی درک کننده خودشان گرد هم می آورد. و یک فیلم آدم خواری که به طرزی انکارناپذیر در به تصویر کشیدن این عمل، گوشتی است. به طرز عجیبی، این عناصر به ظاهر متفاوت به طور هماهنگ برای خلق فیلمی کار می کنند که به زودی فراموش نخواهید کرد، حداقل به دلیل خام بودن آن.

همانطور که افراد خارجی فوق الذکر، مارن و لی (به ترتیب تیلور راسل و تیموتی شالامه) مسحور کننده هستند – مطمئناً به طور جداگانه اما به خصوص وقتی با هم هستند. آنها پیوندی دارند که تکثیر آن روی صفحه بسیار دشوار است، همانطور که با شیمی و گرما زیاد است. بازیکنان پس‌زمینه نیز در صورت درخواست، یک بازی خود را ارائه می‌کنند، به‌ویژه مارک رایلنس در نقش استالکر آزاردهنده سالی، مایکل استولبارگ در نقش جیک خزنده اما خوش‌نیت، و کلویه سوینی در نقش مادر دیوانه‌ی مارن.

ارزش تکرار این را دارد که این فیلم همه چیز را در بر می گیرد، پس اگر دلتان برای این جور چیزها نیست، از خود دور شوید. اما اگر این کار را انجام دهید، تجربه مشاهده لذت بخش است. Bones and All به همان اندازه رمانتیک است، و به جای اینکه پیام آن را دفن کند، لایه‌های زیادی در بالای هسته آن به عنوان یک پازل معنادار عمل می‌کند تا مدت‌ها پس از پخش تیتراژ باز شود و باز شود.

غمگین ترین فیلم های جهان

ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !

About The Author

stansuperjunior

See author's posts