میگرن همی پلژیک چیست + درمان

میگرن همی پلژیک چیست

میگرن همی پلژیک شکل نادری از میگرن است که برخی افراد آن را با سکته مغزی اشتباه می گیرند. با این نوع میگرن، فرد ممکن است علائم عصبی از جمله ضعف در یک طرف بدن را نیز ایجاد کند.

میگرن همی پلژیک به دو دسته تقسیم می شود: میگرن همی پلژیک خانوادگی (FHM) و میگرن همی پلژیک پراکنده (SHM).

این مقاله علائم، علل و گزینه های درمانی مرتبط با هر دو نوع میگرن همی پلژیک را بررسی می کند.

بیشتر بخوانید: میگرن بازیلار چیست ؟

انواع

دو نوع متمایز میگرن همی پلژیک علل، علائم و عوامل خطر کمی متفاوت دارند. بخش های زیر با جزئیات بیشتری به این موارد می پردازند.

FHM

این شکل از میگرن همی پلژیک در خانواده هایی رخ می دهد که ممکن است یک ناهنجاری یا جهش ژنتیکی وجود داشته باشد. این نوع ارتباط بین بخش هایی از مغز به نام نورون ها و انتقال دهنده های عصبی شیمیایی را تحت تاثیر قرار می دهد.

زمانی که فردی به دلیل یک عامل ژنتیکی FHM داشته باشد، 50 درصد احتمال دارد که این ویژگی ژنتیکی را به فرزندان خود منتقل کند.

به طور معمول، افراد شروع به مشاهده علائم FHM در دوران کودکی و نوجوانی می کنند. علائم ممکن است با افزایش سن کاهش یابد.

SHM

اغلب، افراد مبتلا به SHM اعضای خانواده مبتلا به میگرن همی پلژیک ندارند.

گفته می شود، این وضعیت هنوز هم می تواند از یک ناهنجاری ژنتیکی ناشی شود، و گاهی اوقات می تواند با FHM همپوشانی داشته باشد. این به این دلیل است که فرد مبتلا به SHM ممکن است اولین فردی در یک خانواده باشد که تشخیص داده می شود. با این حال، این احتمال را رد نمی کند که آنها والدینی با ویژگی ژنتیکی داشته باشند که هرگز علائمی را تجربه نکرده باشند.

بیشتر بخوانید: میگرن شبکیه چیست ؟ + روش درمان

علائم میگرن همی پلژیک چیست

اگرچه علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ضعف یک طرفه بدن در صورت، بازوها یا پاها
اختلالات بینایی، مانند نقاط کور، فلاش نور، زیگزاگ یا دوبینی
بی حسی یا سوزن سوزن شدن صورت یا در یک اندام، مانند بازو یا پا
مشکل گفتار
سردرد
ضعف حرکتی
دست و پا چلفتی یا عدم هماهنگی
گیجی
خواب آلودگی
تغییر در آگاهی
از دست دادن حافظه
حساسیت به نور یا صدا
روان پریشی

برخی از افراد علائم شدیدتری دارند. اگر چنین باشد، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

کما
تب
تشنج

علائم کوتاه مدت در مقابل علائم طولانی مدت

افرادی که میگرن همی پلژیک دارند ممکن است علائم عصبی را تجربه کنند که از 1 ساعت تا چند روز طول می کشد. علائم حرکتی اکثر افراد پس از 72 ساعت برطرف می شود، اما ممکن است در برخی موارد برای هفته ها باقی بماند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات هماهنگی
تغییرات حسی
تغییر زبان
حرکات غیر ارادی چشم

علل میگرن همی پلژیک چیست

ناهنجاری های ژنتیکی می توانند باعث ایجاد هر دو نوع میگرن همی پلژیک شوند. برای FHM، غذاهای خاص، استرس یا آسیب جزئی سر نیز ممکن است محرک باشد.

12 تا 60% منبع مورد اعتماد کسانی که میگرن دارند گزارش می دهند که برخی از غذاها محرک هستند. غذاهایی که اغلب باعث ایجاد مشکل می شوند عبارتند از:

الکل
پنیر
شکلات

الکل به دلیل افزایش خطر کم آبی بدن و اختلال خواب ممکن است باعث میگرن شود.

محرک های الکل متفاوت است، اما میگرن اغلب پس از مصرف رخ می دهد:

شراب قرمز
آبجو
شراب گازدار
ویسکی

به دلیل سطوح بالای ماده شیمیایی تیرامین، برخی از پنیرها و سایر غذاها نیز می توانند باعث میگرن شوند. غذاهای با سطوح بالای تیرامین عبارتند از:

پنیرهای کهنه، مانند گودا یا پارمزان
بسیاری از گوشت ها
زیتون
ترشی
شکلات
آجیل

محتوای کافئین موجود در شکلات نیز ممکن است به سردرد کمک کند. به طور مشابه، استرس و تغییرات هورمونی که باعث میل به شکلات می شود ممکن است عواملی باشند.

وجود سیگنال های شیمیایی و الکتریکی مغز نامنظم احتمالات اضافی است. اینها بر چگونگی پردازش مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی توسط مغز تأثیر می گذارد.

تشخیص

به منظور تشخیص میگرن همی پلژیک، پزشک فرد را معاینه می کند و علائم او را بررسی می کند. پزشک همچنین سابقه خانوادگی آنها را بررسی خواهد کرد.

برای دریافت تشخیص، فرد باید حداقل دو دوره میگرن همی پلژیک داشته باشد.

میگرن همی پلژیک تعریفی دو بخشی دارد. اولاً، برای دریافت تشخیص میگرن همی پلژیک، فرد باید علائم موقتی مربوط به ضعف حرکتی، بینایی، حواس یا گفتار را تجربه کند.

علاوه بر این، آنها باید حداقل دو مورد از ویژگی های زیر را داشته باشند:

حداقل یک علامت عصبی که به تدریج طی 5 دقیقه یا بیشتر گسترش می یابد
دو یا چند علامت که پشت سر هم رخ می دهند
هر علامت غیر حرکتی فردی 5 تا 60 دقیقه طول می کشد و علائم حرکتی تا 72 ساعت طول می کشد.
حداقل یک علامت فقط در یک طرف
علائم بینایی، حسی یا حرکتی همراه یا به دنبال آن سردرد در عرض 1 ساعت

برای تشخیص صحیح میگرن همی پلژیک، پزشک باید سایر علل بالقوه علائم را رد کند. سایر علل بالقوه عبارتند از حمله ایسکمیک گذرا، سکته مغزی و تشنج.

درمان و پیشگیری

هدف از درمان میگرن همی پلژیک پیشگیری و مدیریت علائم است، اما بستگی به شدت علائم دارد.

درمان ممکن است شامل استفاده از داروها باشد، مانند:

داروهای ضد تهوع (ضد تهوع)
داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی
مسدود کننده های کانال کلسیم
مسدود کننده های بتا
داروهای ضد تشنج
وراپامیل داخل وریدی
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

به دلیل خطر سکته مغزی، پزشکان به افراد مبتلا به میگرن همی پلژیک از مصرف برخی داروها هشدار می دهند. اینها شامل داروهای منبع معتبری هستند که عروق خونی را منقبض می کنند، مانند تریپتان ها و ارگوتامین ها.

خلاصه

دو نوع میگرن همی پلژیک وجود دارد: FHM و SHM.

اگرچه FHM از یک عامل ژنتیکی ناشی می شود و تمایل دارد در خانواده ها ایجاد شود، انواع محرک ها می توانند در ایجاد علائم نقش داشته باشند. اینها شامل غذاهای خاص و استرس است.

پزشکان بسته به شدت علائم فرد، ممکن است این بیماری را با دارو درمان کنند. میگرن همی پلژیک قابل درمان است.