۰
سبد خرید
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
نحوه ی کار آنتی بیوتیک ها چیست ؟
آنتی بیوتیک چیست؟
آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای مبارزه با عفونت های ناشی از باکتری ها استفاده می شوند. به آنها آنتی باکتریال نیز می گویند. آنها عفونت ها را با کشتن یا کاهش رشد باکتری ها درمان می کنند.
اولین آنتی بیوتیک امروزی در سال 1936 مورد استفاده قرار گرفت. قبل از آنتی بیوتیک ها، 30 درصد از همه مرگ و میرها ناشی از عفونت های باکتریایی بود. به لطف آنتی بیوتیک ها، عفونت های کشنده قبلی قابل درمان هستند.
امروزه، آنتی بیوتیک ها هنوز داروهای قدرتمند و نجات دهنده زندگی برای افراد مبتلا به برخی عفونت های جدی هستند. آنها همچنین می توانند از جدی شدن عفونت های کمتر جدی جلوگیری کنند.
انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها وجود دارد. انواع خاصی از آنتی بیوتیک ها برای انواع خاصی از عفونت های باکتریایی بهترین عملکرد را دارند.
آنتی بیوتیک ها انواع مختلفی دارند، از جمله:
- قرص ها
- کپسول ها
- مایعات
- کرم ها
- پمادها
اکثر آنتی بیوتیک ها فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند. برخی از کرم ها و پمادهای آنتی بیوتیک بدون نسخه در دسترس هستند.
نحوه ی کار آنتی بیوتیک ها مقابل باکتری ها چیست ؟
آنتی بیوتیک ها با از بین بردن باکتری ها و یا کاهش و تعلیق رشد آن با عفونت های باکتریایی مبارزه می کنند. آنها این کار را توسط:
- حمله به دیوار یا پوشش باکتری های اطراف
- تداخل در تولید مثل باکتری ها
- جلوگیری از تولید پروتئین در باکتری ها
چه مدت طول می کشد تا آنتی بیوتیک ها اثر کنند؟
آنتی بیوتیک ها بلافاصله پس از شروع مصرف شروع به کار می کنند. با این حال، ممکن است برای دو تا سه روز احساس بهتری نداشته باشید.
میزان بهبودی شما پس از درمان آنتی بیوتیکی متفاوت است. همچنین به نوع عفونتی که شما درمان می کنید بستگی دارد.
بیشتر آنتی بیوتیک ها باید به مدت 7 تا 14 روز مصرف شوند. در برخی موارد، درمان‌های کوتاه‌تر نیز به همین خوبی کار می‌کنند. پزشک شما بهترین طول درمان و نوع آنتی بیوتیک را برای شما انتخاب خواهد کرد.
حتی اگر بعد از چند روز درمان احساس بهتری داشته باشید، بهتر است تمام رژیم آنتی بیوتیکی را به پایان برسانید تا عفونت خود را به طور کامل برطرف کنید. این همچنین می تواند به جلوگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی کمک کند. قبل از اینکه با پزشک خود صحبت کنید، آنتی بیوتیک خود را زود قطع نکنید.
آنتی بیوتیک ها از چه چیزی ساخته شده اند؟
اولین آنتی بیوتیک بتالاکتام، پنی سیلین، به طور تصادفی کشف شد. از یک لکه کپک روی ظرف پتری رشد می کرد. دانشمندان دریافتند که نوع خاصی از قارچ به طور طبیعی پنی سیلین تولید می کند. در نهایت پنی سیلین به مقدار زیاد در آزمایشگاه از طریق تخمیر با استفاده از قارچ تولید شد.
برخی دیگر از آنتی بیوتیک های اولیه توسط باکتری های موجود در خاک زمین تولید شدند.
امروزه تمام داروهای آنتی بیوتیکی در آزمایشگاه تولید می شوند. برخی از آنها از طریق یک سری واکنش های شیمیایی که ماده مورد استفاده در دارو را تولید می کند، ایجاد می شود.
سایر آنتی بیوتیک ها حداقل تا حدی از طریق یک فرآیند طبیعی اما کنترل شده ساخته می شوند. این فرآیند اغلب با واکنش‌های شیمیایی خاصی که می‌توانند ماده اصلی را برای ایجاد یک داروی متفاوت تغییر دهند، تقویت می‌شود.
نحوه ی کار آنتی بیوتیک
مقاومت آنتی بیوتیکی چیست؟
آنتی بیوتیک ها داروهای قدرتمندی هستند که برای انواع خاصی از بیماری ها بسیار خوب عمل می کنند. با این حال، برخی از آنتی بیوتیک ها اکنون به دلیل افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی، کمتر از گذشته مفید هستند.
مقاومت آنتی بیوتیکی زمانی اتفاق می افتد که باکتری ها دیگر نمی توانند توسط آنتی بیوتیک های خاص کنترل یا از بین بروند. در برخی موارد، این می تواند به این معنی باشد که هیچ درمان موثری برای شرایط خاص وجود ندارد.
سالانه 2 میلیون نفر به باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها آلوده می شوند که منجر به مرگ حداقل 23000 نفر می شود.
وقتی آنتی بیوتیک مصرف می کنید، باکتری های حساس از بین می روند. باکتری هایی که در طول درمان با آنتی بیوتیک زنده می مانند اغلب به آن آنتی بیوتیک مقاوم هستند. این باکتری ها اغلب ویژگی های منحصر به فردی دارند که مانع از اثرگذاری آنتی بیوتیک ها بر روی آنها می شود.
برخی از عفونت های جدی مقاوم به آنتی بیوتیک عبارتند از:
کلستریدیوم دیفیسیل (C. diff)
رشد بیش از حد این نوع باکتری باعث عفونت در روده کوچک و بزرگ می شود. این اغلب پس از درمان با آنتی بیوتیک برای یک عفونت باکتریایی متفاوت رخ می دهد. C. diff به طور طبیعی به بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم است.
انتروکوک مقاوم به وانکومایسین (VRE)
این باکتری ها اغلب جریان خون، مجاری ادراری یا زخم های جراحی شما را آلوده می کنند. این عفونت معمولاً در افرادی که در بیمارستان بستری هستند رخ می دهد. عفونت انتروکوک ممکن است با آنتی بیوتیک وانکومایسین درمان شود، اما VRE به این درمان مقاوم است.
استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)
این نوع عفونت به آنتی بیوتیک های سنتی عفونت استاف مقاوم است. عفونت های MRSA معمولا روی پوست شما ایجاد می شود. این بیماری در افراد بستری در بیمارستان ها و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند شایع است.
انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم (CRE)
این دسته از باکتری ها به بسیاری از آنتی بیوتیک های دیگر مقاوم هستند. عفونت‌های CRE معمولاً در افرادی که در بیمارستان‌ها هستند و در ونتیلاتور مکانیکی هستند یا کاتترهای ساکن دارند، رخ می‌دهد.
مهم ترین علت مقاومت آنتی بیوتیکی، استفاده نامناسب یا استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها است. تصور می‌شود که مصرف 30 درصد منبع مطمئن آنتی‌بیوتیک غیرضروری باشد. این به این دلیل است که آنتی بیوتیک ها اغلب در مواقعی که نیازی به آنها نیست تجویز می شود.
چندین مرحله مهم را می توان برای کاهش مصرف نامناسب آنتی بیوتیک انجام داد:
- آنتی بیوتیک ها را فقط برای عفونت های باکتریایی مصرف کنید. از آنتی بیوتیک ها برای شرایط ناشی از ویروس هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا، سرفه یا گلودرد استفاده نکنید.
- آنتی بیوتیک ها را طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. استفاده از دوز نامناسب، نادیده گرفتن دوزها، یا مصرف طولانی تر یا کوتاه تر از زمان تجویز شده ممکن است به مقاومت باکتری ها کمک کند. حتی اگر بعد از چند روز احساس بهبودی کردید، قبل از قطع آنتی بیوتیک با پزشک خود صحبت کنید.
- آنتی بیوتیک مناسب مصرف کنید. استفاده از آنتی بیوتیک اشتباه برای عفونت ممکن است منجر به مقاومت شود. آنتی بیوتیک های تجویز شده برای شخص دیگری را مصرف نکنید. همچنین آنتی بیوتیک های باقی مانده از درمان قبلی را مصرف نکنید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند مناسب ترین آنتی بیوتیک را برای نوع خاص عفونت شما انتخاب کند.
نحوه ی کار آنتی بیوتیک
آنتی بیوتیک ها برای درمان چه مواردی استفاده می شوند؟
آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های ناشی از باکتری ها استفاده می شوند. گاهی اوقات تشخیص اینکه عفونت شما توسط باکتری یا ویروس ایجاد شده است دشوار است زیرا علائم اغلب بسیار مشابه هستند.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما علائم شما را ارزیابی می کند و یک معاینه فیزیکی برای تعیین علت عفونت شما انجام می دهد. در برخی موارد، آنها ممکن است برای تایید علت عفونت درخواست آزمایش خون یا ادرار کنند.
برخی از عفونت های باکتریایی رایج عبارتند از:
- عفونت های دستگاه ادراری
- عفونت های سینوس و گوش
- گلودرد استرپتوکوکی
آنتی بیوتیک ها در برابر ویروس ها مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا موثر نیستند. آنها همچنین روی عفونت های ناشی از قارچ ها مانند:
- عفونت های قارچی
- پای ورزشکار
- عفونت قارچی ناخن پا
- درماتوفیتوز
اینها با گروه متفاوتی از داروها به نام ضد قارچ درمان می شوند.
عوارض جانبی رایج آنتی بیوتیک ها چیست؟
اکثر آنتی بیوتیک ها عوارض جانبی مشابهی دارند. شاید شایع ترین عارضه جانبی، ناراحتی دستگاه گوارش (GI) باشد، از جمله:
- اسهال
- حالت تهوع
- استفراغ
- گرفتگی عضلات
در برخی موارد، اگر آنتی بیوتیک را همراه با غذا مصرف کنید، می توان این عوارض جانبی را کاهش داد. با این حال، برخی از آنتی بیوتیک ها باید با معده خالی مصرف شوند. از پزشک یا داروساز خود در مورد بهترین راه مصرف آنتی بیوتیک بپرسید.
ناراحتی گوارشی معمولاً پس از توقف درمان از بین می رود. اگر اینطور نیست، باید با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین در صورت بروز موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- اسهال شدید
- درد و گرفتگی معده
- خون در مدفوع شما
- تب
مصرف موثر آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها زمانی موثرتر هستند که به طور مناسب استفاده شوند. این با اطمینان از اینکه واقعاً به آنتی بیوتیک نیاز دارید شروع می شود. فقط از آنتی بیوتیک های تجویز شده توسط پزشک برای عفونت باکتریایی استفاده کنید.
با پزشک یا داروساز خود در مورد بهترین راه مصرف آنتی بیوتیک صحبت کنید. برخی باید همراه با غذا مصرف شوند تا عوارض جانبی کاهش یابد اما برخی دیگر باید با معده خالی مصرف شوند.
آنتی بیوتیک ها نیز باید به مقدار تجویز شده و در طول درمان تجویز شده مصرف شوند. ممکن است ظرف چند روز پس از شروع آنتی بیوتیک احساس بهتری داشته باشید، اما باید قبل از توقف زودهنگام درمان با پزشک خود صحبت کنید.
نحوه ی کار آنتی بیوتیک
ترجمه شده توسط سایت دریای شرق از سایت healthline
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت دریای شرق ممنوع است !
About The Author
